Locatie Ongebonden Schaken

Één van de bijzondere kenmerken van Groningen is, dat elke keer als je terugkomt, alles nog steeds hetzelfde lijkt te zijn. Het summum van dat gevoel beleefde ik afgelopen zaterdag in het Jannes van der Wal Denksportcentrum, waar ik toch al een zeker een jaar of tien niet was geweest. Bij die laatste gelegenheid, vast ook een competitiewedstrijd in de KNSB of NOSBO, stonden alle tafels precies hetzelfde, rook alles hetzelfde, en waren de spelers vast ook dezelfde.

Toch stond er deze keer een vrij nieuwe stadsderby op het programma. Spassky’s-LOS heeft alles in zich om uit te groeien tot een klassieker in de noordelijke schaakwereld. Aan de ene kant de Spassky’s: Een gezelschap noordelijke schaaklegendes met honderden jaren ervaring. Daartegenover LOS: Een verzameling excentriekelingen, op een goeie dag in staat tot heel veel, op een mindere dag tot iets minder. Die goeie dag was zaterdag wel gewenst, want in een jaar met versterkte degradatie zou een nederlaag een jaartje in de derde klasse betekenen, een lot dat de Spassky’s al voor de laatste ronde ten deel was gevallen. Teamcaptain Arjan ‘’Diamantauge’’ Dijkstra was niet te benijden.

Feit was wel dat hij een prima opstelling had bedacht. Het solide duo Ten Vergert-Lambrechts op 1 en 2, puntenmachines Van Assendelft en Rietveld op 3 en 4, Pastoor met de punt naar voren en Dijkstra zelf met de punt naar achteren op 5 en 6 en het duo De Jong en De Jongh, ook in te huren voor feesten en partijen, sloot de rij.

Het begon nog vredelievend met de enige remise van de middag. Wat moet het schaakleven heerlijk zijn als je Paul ten Vergert bent. Een achterban zo groot als die van FC Twente, en op het bord langer ongeslagen dan Xabi Alonso. Daar kon zelfs geen Muur van Baflo tegenop. Het remiseaanbod kwam dit keer zelfs van tegenstander Erik Hoeksema, het ultieme compliment voor de Meester van het gelijke spel.

Bij een goede derby zit het venijn in de staart, maar het hoogtepunt van afgelopen zaterdag vond al vroeg in de middag plaats. Geef Ernst-Jan z’n stelling en hij transformeert in Michels, Cruijff en Van Gaal tegelijk. Tegenstander Henk van Putten faciliteerde het allemaal door iets te gretig een pion te pakken, om ze vervolgens aan alle kanten om de oren te krijgen. Samen aanvallen, samen verdedigen, het paste allemaal precies. Een lust voor het oog!

De belangrijkste overwinning voor Mathijs vond waarschijnlijk later op de avond in de Euroborg plaats, maar een paar uur eerder bezorgde hij LOS al een belangrijk punt. Tegenstander Logtmeijer mocht uitrazen in de opening, waarna er vakkundig raak werd geschoten in de gaten die er in de zwarte stelling waren ontstaan. Dit ook nog allemaal met een nauwkeurigheid van 96%, Dick Lukkien kan trots zijn.

Ik zou graag zo goed willen kunnen schaken als Floris en Renze. Voor mijn gevoel doen ze altijd de beste zet, elk op hun eigen manier. Floris deed het rustig aan in de opening, zette daarna zijn stukken langzaam maar zeker op de goede velden en bij de eerste tactische mogelijkheid was het raak. Bij Renze direct richting de koning, ergens een kwaliteit meepakken, vervolgens niet op je lauweren rusten maar de tegenstander geen kans meer geven.

Ook Arjan was op zoek naar zijn inner Renze, en speelde de opening geweldig tegen Roelof Kroon. De kwaliteit werd alleen precies op het verkeerde moment gepakt, waardoor opeens de kansen keerden. Geen nood voor de teamleider, die er even goed voor ging zitten, terugvocht, maar met de gelijkmaker op de schoen helaas toch nog misgreep. Als je dan toch kan genieten van de partij en het spel van je teamgenoten, ben je met recht de ideale captain.

Koen gaat op vakantie naar Zuid-Italië, en als eerbetoon had zijn stelling veel weg van een Napolitaans gangenstelsel. Niet dat het veel uitmaakt, want bij Koen begint de partij pas als er minder dan 16 stukken op het bord staan. Toen dat het geval was, was het ook meteen uit.

Bleef over: Benno. Toen een groep Groningers 2 jaar geleden in Parijs het Hemelvaarttoernooi kwam spelen, bleef Benno ook vaak over, zwoegend tegen een talent in een bloedheet klaslokaal. Toen ik na de laatste ronde met een paar van die jongens in de metro zat, bleek dat Benno veel indruk had gemaakt: ‘’Mais Benno, lui il est vraiment cool.’’ Dit keer was het geen talent, maar wel de taaie Rolf Yska die lang bleef staan. Objectief was het vast helemaal niks, maar Benno bleef volhouden, won toch ergens een pionnetje, waarna de puristen al zaten te hopen op een eindspel toren + paard vs toren. Zo ver kwam het niet, want Benno maakte het daarvoor al af. Het vreugdedansje in de bar van het denksportcentrum was in elk geval net zo cool als zijn reputatie in Parijs.

De meeschrijver telt 6,5 punt voor LOS, en slechts 1,5 voor de Spassky’s. Het degradatiespook is afgewend, Diamantauge Dijkstra mag blijven (?) en de Spassky’s zien we hopelijk snel terug in de Tweede Klasse. Als het kan ben ik er dan graag ook weer bij!

Ruben Slagter

Mocht de lezer op zoek zijn naar schaaktechnische verhandelingen, eindeloze varianten, diagrammen, vergelijkingen met grootmeesters en termen als “profylaxe”, “fianchetto” of “Damevleugel” dan moet ik hem/haar/het teleurstellen. Ik kan daar niets zinnigs over zeggen. Wellicht dat een van mijn meer getalenteerde teamgenoten na de volgende wedstrijd jullie hier iets over kunnen vertellen. Ik niet. 

 “Verliezen leert je vooruit te kijken, problemen op te lossen en (hopelijk) de volgende keer met meer zelfbeheersing aan de dag te leggen. Het leert je ook compassie en empathie, omdat het je nederig maakt en je wel uitkijkt om zelfvoldaan te zijn. En het beste van alles is dat het veerkracht leert”

Ontkenning

Soms is het lastig om te geloven dat het verlies echt is. Het dringt nog niet tot je door. In deze fase kun je gedachten hebben dat het niet waar is of dat het misschien allemaal niet zo erg is als het lijkt. Geen zorgen, dit is een normale afweerstrategie. Dit kan weer overgaan wanneer jij je volledig bewust bent geworden van het verlies.

Protest

Ook kan het lastig zijn om te accepteren dat het verlies echt is. Hierbij kun je boos zijn op alles en iedereen. Je kunt gedachten hebben zoals “Waarom ik?” of “Waarom nu?”. Het verlies kan als oneerlijk aanvoelen. Uiteindelijk zullen deze boosheid en tegenstrijdige gedachten, minder worden

Onderhandelen en vechten

Als de boosheid of tegenstrijdige gedachten gezakt zijn, kun je helderder naar het verlies kijken. Het kan zijn dat je probeert er alles aan te doen om de pijn van het verlies zo klein mogelijk te maken. Soms worden er doelen gesteld en beloftes gedaan voor de toekomst, om dit soort pijn in de toekomst te voorkomen. Denk hierbij aan meer tijd besteden aan schaken of extra inzet tonen op je werk of in een relatie. Ook kan het zijn dat rituelen voor jou helpend zijn.

Aanvaarding

Uiteindelijk zullen de negatieve gevoelens minder worden en probeer je het verlies te accepteren. Dit komt echter in golven. De ene dag kan het beter met je gaan maar de dag erna kunnen de gevoelens weer erger geworden zijn. Het gaat hier vooral om het feit dat je het verlies een plekje kunt geven en met het verlies leert leven. Hoe snel dit gebeurt bij iemand, verschilt sterk per persoon. Je kunt rouwen ook zien als transformeren: met behulp van een teamgenoot ga je je anders verhouden tot dat wat je bent verloren en ook tot het leven. Transformeren hoeft geen eindstation te hebben. Je kunt het telkens blijven doen, op vele momenten in je leven. Telkens wanneer jij het verlies ervaart en/of ermee geconfronteerd wordt.

Ik weet nog niet precies in welk stadium wij ons momenteel bevinden. Maar wel weet ik dat Hendrik node gemist werd; als mens, maar zeker ook als de man van de koffie. Wat wij nu dronken had, op het door Frits buiten de deur aangeschafte bakkie pleur na, niets met koffie te maken. Was het dit wat ons nekte? Of was het de verlammende angst om te degraderen. Of was het de frikandel XXL die we zelf nog open moesten snijden. We zullen het wel nooit weten. Maar er was iets….

Paul “ik heb geen zin” ten V speelde een prima pot, met een mooie 0,5-0,5 als resultaat.

Bij opa Frits was er eigenlijk nooit sprake van disbalans. Ook hier 0,5. 

Bij wereldreiziger / ondernemer / Sjaak Afhaak Jan Joris werd er lang, heel lang een om de remise heen gedanst. Om vervolgens tot 0,5-0,5 te besluiten.  Ook leuk.

Naast mij zat Arjan, met in zijn hoofd zijn buurman en onze Casper. Dit doet hem blijkbaar goed. Als enige van het 8-tal wist hij zijn (betere) stelling wel tot winst te voeren. Winnen als de rest verliest, je moet het maar kunnen.

Ondertussen probeerde Mathijs koffie uit een steen te persen. Tevergeefs. 

Tjaart, Ernst-Jan, Floris, en Renze het zijn sadomasochisten. Uren en uren achter een bord zitten, eerst bitterkoud daarna langzaam opwarmend, om uiteindelijk met niets, helemaal niets te eindigen. Of het nou volle torens, stukken, pionnen of levenslust is wat er werd weggegeven op de verschillende borden. Het ene was nog treuriger dan het andere. Als het klinkt als verlies, overkomt als verlies en opgeschreven wordt als verlies; dan is het verlies. Een 0.

Als het verdriet niet langer te ontkennen is en protesten, onderhandelingen, tegenaanvallen, etc. niet geholpen hebben, treedt vaak depressie op. De persoon voelt zich machteloos en sluit zich vaak af voor contact of gedraagt zich teruggetrokken. De persoon sluit zich ook af voor communicatie, bijvoorbeeld door weg te lopen, de telefoon er op te gooien, zich ziek te melden, in een donker hoekje te gaan zitten en/of drugs tot zich te nemen zoals alcohol, pijnstillers, kalmeringsmiddelen en slaapmiddelen. Dit geldt bij ons trouwens ook als we winnen.

Tegenstander Micha Jans rekende ons nog even voor hoe wij wellicht toch aan degradatie kunnen gaan ontsnappen. Maar klasse 3A lonkt.

Gelukkig konden we nog een hapje eten bij de Mexicaan waar Frits als 35 jaar komt, waar hij voor het eerst geen Combinacion bestelde. Het was het goed toeven, de (ons aangeboden) Mescal was heerlijk. Koen en Stan vervingen Sjaak, tot onze grote vreugde. Benno weet sinds zaterdag zeker dat Four Roses niet Cantina Mexicana is. Voor de zekerheid heeft hij het zelfs gevraagd aan een serveerster van Four Roses.

We gaan proberen te leren genieten van iets waar we niet goed in zijn. Vanaf nu geef ik zelf het goede voorbeeld als ik weer verlies, ik zal dan zeggen: “Jammer, maar ik vond het wel gezellig!”

En dan werd onze klusser ook nog eens 34. Terwijl we dit vierden schoten we gezamenlijk door alle stadia van rouwverwerking heen. 

Wat rest is de kater.

Er heerst zoveel droevenis over deze nederlaag, dat het verslag er niet is.
Wel kreeg Benno eindelijk zijn zin en speelden we in de Sleutel, was Tjaart eindelijk aanwezig bij zijn team en was Koen weer afwezig tegen zijn club.