Auteur: Hendrik

De voortekenen voor een ouderwets avondje los waren er. De wens voor zo’n avond leefde al langer. Vooral bij de teamleider van het KNSB bekerteam. Die kon er helaas niet bij zijn. Vervangend teamleider: dertiger Ernst-Jan Pastoor

Vrijdagavond schaken. Vooraf een bak gezelligheid nog groter dan de bak lasagne die Renze ons voorschotelde. De lokale media aan kijkcijfers helpen. Het OOG-tv loopje analyseren. Waarom klinkt de presentator op tv gemaakt, maar in een podcast wel natuurlijk? Als je een cameraman bent en je gebruikt alleen de Dutch angle, ben je dan lui of een goede marketeer. Gezamenlijk een fles wijn drinken in plaats van in ons eentje. Kortom, een goede voorbereiding.

De sociëteit was zowaar op te warmen binnen afzienbare tijd. Het speeltempo was 100 minuten + 10 seconden en dat Hendrik dat nog wist was heel vervelend volgens sommige. Vorig jaar wonnen we met 4-0 in de beker van Schaakwoude. Dit jaar leek Rauw op 1 iets fitter. Maar goed, zoals in het vorige verslag te lezen begint Renze langzaam op stoom te raken. Renze opende de h-lijn en wist met enkele tactische wendingen zijn stukken optimaal te plaatsen. Niet alles kon meer gedekt worden. Renze won. Interim teamleider op 4 speelde een solide partij. Twee stukken geven voor toren en pion kan best eens verkeerd uitpakken. Maar niet als je gelijk door de stelling heen beukt, de open lijn controleert. Geheel in Pastoriaanse stijl gewoon afwikkelen naar een pionneneindspel met twee meer. Koen zou trots zijn. Sterker nog: Koen is trots. Koen werd later op de avond nog geëerd zelfs. Hendrik stond ouderwets, want dat gebeurt hem nauwelijks meer, na 10 zetten straal gewonnen. Hij ondernam minimaal 2 verliespogingen, maar met wat stellingsgeluk kon hij toch de partij nog winnen. Arjan dacht dat hij beter stond dan de computer later beoordeelde, maar dat soort praat is altijd minder vervelend als je gewonnen hebt. 4-0. Terecht en enigszins geflatteerd.

Ondertussen waren Tjaart en Groen binnengewandeld om de laatste zetten te zien. De kaarten kwamen op tafel. Hendrik kreeg zijn toepontmaagding. Volgens de grote Groen had hij veel talent. Toepen met 5 mensen is lastig. I want it that way zingen in ontbloot bovenlijf op de bar is minder lastig. De bodem leggen voor een brakke zaterdag is ook niet zo moeilijk. Pastoor was jarig en trakteerde. Ben jij ok? Ik dankzij Pastoor wel.

Er was wat commentaar op de kwaliteit van het vorige verslag. Dus nu moet ik weer een verslag schrijven. Dus ik zit achterin de auto bij Renze en schrijf lekker op mijn laptop. Het wordt 1 take. No takebacks, net als met (online) schaken wat mij betreft. We gaan zien of het beter wordt. En anders alvast om iets naar uit te kijken: onze beroepsjournalist schrijft het volgende verslag.

Nauwelijks te zien geweest in de nationale media, maar het was drama op de weg in Groningen bij de eerste winterse kou. De daaropvolgende code geel die zou gelden tot zaterdagochtend 10.00 uur werd zeer serieus genomen door onze teamleider. Hij blijkt nog zomerbanden te hebben. Ik dacht dat iedereen tegenwoordig van die 4 season meuk had, zeker als je zoals iedereen in Nederland dichtbij de Duitse grens woont. Een levendige discussie tussen teamleider en teamleden over de te maken reis naar Arnhem volgde. De teamleider deelde zijn zorgen, communiceerde en liet ook ruimte voor autonomie bij de teamleden. Uiteindelijk gingen we gewoon met de auto naar Arnhem. Vier stuks, maar liefst. Twee jonge talenten vanuit eigen woonplaats. En nog twee auto’s achterin even goed gevuld als voorin. Jan Joris mocht niet roken in de auto van Dijkstra. Dijkstra praatte veel. Benno minder dan normaal. Over onze auto heb ik het niet. Dan zou ik regel 1 en 2 overtreden.

Zo een nieuwe alinea, daar was ik wel aan toe.

We schaakten in en tegen Arnhem in een pand aan de Vlamoven. Straatnamen kunnen tot de verbeelding spreken. Ze kunnen ook vragen oproepen. Wat voor soort ovens hebben ze hier nog meer in Arnhem? Grappig dat in juist deze straat dan ook een tankstation is. Wel 7 cent duurder dan wat Renze getankt had vanochtend. Paul had ook getankt. Half je op 1 was wat ik persoonlijk van Paul verwacht had.

Arnhem schaakt met veel mensen tegelijkertijd. Leuk zo’n grote club. Toen ik aan het bord kwam, meldde mijn tegenstander me dat hij me niets te drinken aan zou bieden en ook niets van mij hoefde. Na de partij graag een biertje met elkaar. Verfrissend, zowel deze mededeling als het biertje. Een rollercoaster aan varianten, waarvan een aantal op het bord kwam. Uiteindelijk tekenden we de vrede toen het al 3-2 voor LOS stond. Benno had zijn eerste winst van het seizoen gepakt. ‘Iedereen zit wel eens in een fase dat je 0 uit 3 gaat’ ‘Ik ben beter dan Ernst-Jan Pastoor’ “Ik heb gewonnen en dat is me gegund, maar ik heb dan ook wel weer gelijk praatjes”. Goed gedaan Benno. Chaotische pot, viel de goede kant op, had ook anders kunnen lopen leek het. Maar voor schaaktechnische analyses moet je niet bij mij zijn. Naast Benno kreeg Mathijs de vrijheid om zijn lopers richting de koning van zwart te richten. Zijn tegenstander deed hetzelfde, maar Mathijs trok aan het langste eind door zijn paard te geven voor beslissende aanval.

Groen had een wilde variant, maar zijn tegenstander deed hele rustige. Groen provoceerde, maar zijn tegenstander deed hele rustige. Groen was overprikkeld door Dijkstra. Volgende keer bij Renze in de auto. Je zou kunnen zeggen dat Groen door zijn spel zijn tegenstander heeft gedwongen boven zichzelf uit te stijgen. Je zou het ook niet kunnen zeggen. Naast mij kreeg Arjan Dijkstra schaakles van Peter Boel. In de rommelfase leek het alsof het nog kantelde, maar uiteindelijk werkte het niet. Mooi matbeeld toegelaten, sportieve teamleider hebben we ook. Bleven onze talenten over. Koen speelde een beuker van een pot. Geïnspireerd door Bronstein of niet. In ieder geval stukoffers op b5 tegen de Siciliaan. Heerlijk. Paul maakte snel een halfje daarna, want het gaat niet om het schaken. Het gaat om de gezelligheid van het team. Dus gezellig samen eten. Jan Joris deed de baldadige dingen bij afwezigheid van Frits (en Tjaart). Jan Joris probeerde ook shotjes te bestellen bij afwezigheid van Pastoor, maar hij was ook een beetje bang voor de eigenaresse van China Town. Dus het bleef bij thee en bier.

Vrijdag beker. Iemand schrijft het verslag. 14 december volgende KNSB. Benno schrijft het verslag. Groeten vanaf de A50!

geen takeback, wel een post scriptum. Mathijs las het verslag voor in voorin de auto. Tot mijn schaamte ontdekte ik het gemis van Renzes partij. Beste pot, 30 zetten. Eerste 2 ronden niet helemaal blij met zijn eigen niveau. Nu al beter. Siciliaan waar allerlei dingen in gebeuren, kolfje naar zijn hand. Renze rijdt overigens op zomerbanden zonder profiel. Groetjes vanaf de A28 🙂

Het verslag van ronde 1 was er niet. We rekenden op ZZP’ers om het verslag te schrijven. Het gedrag, noch de houding van die gasten is echter niet te voorspellen. Het is veel beter om te rekenen op ambtenaren. Het liefst ambtenaren met 23 procent of 16,5 procent bonus. Onderwijzers, u weet wel van die halve ambtenaren, die mogen ook. Vandaar dat ik het verslag van de uitwedstrijd tot u breng.

Teamleider Arjan had de zaken weer goed/prima/uitstekend voor mekaar. In de auto zette hij uiteen dat er verschil bestaat tussen hoe mensen prima beoordelen. De een vindt prima een 7 op schaal van 10, de ander een 9. De voorbereiding voor de wedstrijd verliep prima. De opstelling was helder, de reis verliep voorspoedig. Hendrik had krentenbollen mee. Max Euwe verzorgde gratis koffie, thee en frisdrank. De maagjes van de dwaze maagdjes van LOS waren echter niet voldoende gevuld. Gelukkig waren broden en vissen snel gehaald. De deur van het Terphoes stond nog op een kier. Dus de gelijkenis stopt hier.

Arjan hoefde niet tegen Anne. Waar Anne de vorige keer de appel mocht wegdragen, waren de voortekenen voor een schoonheidsprijs vandaag minder aanwezig. ‘Ik doe in de opening altijd maar wat en dan lukt dat, omdat de tegenstander de goeie niet vindt en win ik heel snel of ik sta niet zo goed en ik verlies heel langzaam’. De ruilvariant van het Frans kwam op het bord. Volgens sommige de rotte appel van het openingsrepertoire van Arjan. Volgens anderen de oogappel van datzelfde repertoire. Een heuse twistappel dus. Arjans tegenstander snoepte een pionnetje op b2 mee. Een appeltje voor de dorst moet hij gedacht hebben. Het bleek echter een zure appel te zijn. Toen hij even later een verkeerde deed ging het van -1 naar +4 en was het appeltje eitje voor Arjan.

De dokter zat geheel volgens het spreekwoord aan de andere kant van de speelzaal. Uiteraard kwam hij weer in tijdnood. Dit keer lukte het hem wel om remise te maken. De analyse was volgens mij nog leuker dan de partij. Na het eten bespraken we het concept van relatieve tijdnood. Kan je jezelf dwingen om tijdnood te ervaren als je na 10 zetten meer dan een half uur hebt gebruikt? Misschien ook een goede vraag voor mijn tegenstander. Er waren namelijk nog best opties om de partij ten goede te keren na pionverlies/het geven van een pion. Sterker nog. Hij had zelfs ervoor kunnen zorgen dat nu in het verslag stond dat het een briljant pionoffer was. Maar met 3 minuten en niet een brein zoals Stockfish bleek dat te lastig. De ambtenaren dan? Hoe verging het hun? Maak je geen zorgen. Het komt allemaal goed en wordt allemaal vergoed. 1.5 uit 2, niet te veel willen doen. Gebroederlijk kozen ze de rest van de avond hun eigen pad. Daarbij wel openstaand voor nieuwe ambtenaren: stap in voor je 40e en je bent binnen. Floris heeft nog even om te beslissen. Floris speelde overigens wel mans, zoals hij of Koen dat zou zeggen. Kwaliteitje geven en weten dat er vast wel compensatie is en/of komt. Zo geschiede. Een frisse, hernieuwde Renze voegde met een zo niet nog frissere pot een punt toe aan de al binnengehaalde overwinning. Benno kon helaas geen potten breken. Na lang strijden was duidelijk dat hij zou verliezen. Het matbeeld toelaten met torens op b1 en b2 was een schappelijk einde van de wedstrijd en zo redde Loose Lou de eer voor de andere dokters. Volgende keer Benno op 1?