Benno’s bravoure. Mentaal sterk. Zodra Koen tegenover hem gaat zitten aan het schaakbord, weet Benno dat ie gaat winnen. Waarom begin je zo’n verslag met Benno en Koen? Zij hebben helemaal niet gespeeld tegen Apeldoorn. Correct en tevens juist. Tegen Apeldoorn waren zij (samen met Casper) de reden waarom schaken een feestje is bij LOS. Casper bemande de bar, zorgde voor de koffie en belde Dijkstra dat hij op moest opschieten. Een puntje van aandacht voor Rupert. Als Arjan de telefoon opneemt is het leuk als je zingt: Ik bel je, ik bel je. Benno kwam na een uur binnen met broodjes vis en begon shotjes te bestellen. De Vereniging kon niet achterblijven en kwam net op tijd om mij een eindspel zien te verkrachten. Ondanks dat kreeg ik tijdens het schaken wel een biertje van hem. Fijn dat Paul weer beter is.
Apeldoorn – LOS was een ware bekerkraker. Snelschaken, Beerdsen mist mat in 1, een halfje is genoeg. Teamleider van dienst Renze memoreerde nog even aan deze topper in zijn openingsspeech. Bij LOS – Apeldoorn waren de gemiddelde ratings wat lager. De wil om te winnen was niet minder. Beerdsen pakte de zwarte pion dus wij hadden wit op 1. Dat betekende dat Pastoor op 2 de zwarte stukken bediende tegen Stefan Colijn. Schaken is een erg rijk spel. Pastoor speelt al 17(?) jaar ongeveer hetzelfde met zwart, maar de manier waarop Colijn de boel aan pakte had hij nog nooit gezien. Pastoor reageerde niet goed en verloor snel een stuk. Een paar pionnen compensatie en teamgenoten waren goede redenen om door te spelen. Colijn is echter verder niet in de problemen gekomen en maakte het soepeltjes uit. Als Pastoor had gewonnen kwam die 2000 wel erg dichtbij en dan moet Groen stoppen met schaken. Voor het team was deze nederlaag dus wel nuttig. Pastoor zou bij snelschaken wel weer op zijn post zijn.
Op de andere drie borden 2 punten pakken leek gedurende de wedstrijd niet onmogelijk. Op 1 had ik met wit ongelofelijk saai geopend tegen GM in spe en leek niet veel aan de hand. Renze stond wel een beetje matig, maar goed het is Renze. Dijkstra had naar eigen zeggen iets briljants gedaan of iets heel slechts tegen Van der Elburg. Het bleek prima te zijn en Arjan kreeg een speelbare stelling. Ik heb niet helemaal gevolgd hoe, maar na een afwikkeling had Arjan ineens een monster van een vrijpion. Die bleek beslissend te zijn. Renze had heel lang nagedacht, maar geen oplossing gevonden voor zijn problemen. Tegenstander Lammens maakte het netjes af en sprak later op het terras respectvol: Renze had zijn dag niet vandaag, normaal gesproken is hij veel sterker. Ik moest dus winnen van Beerdsen. Hij was ergens remise uit de weggegaan, waar hij later naar eigen zeggen spijt van had. Misschien heb ik ergens een kans gehad om een klein voordeeltje om te zetten naar wat meer, maar met weinig tijd lukt het niet. Toen vergooide ik met luttele seconden op de klok ook nog het halfje door Kf3 in plaats van Ke3 te spelen. Eindspelles van Koen, lesje bravoure van Benno voor de volgende wedstrijd a.u.b.
3-1 verliezen van Apeldoorn is uiteraard geen schande. Onze sympathieke tegenstanders bleven nog even hangen voor een biertje, pizza, colaatje voor Beerdsen (snel GM worden!) en bughousen om shotjes. Er werd veel lawaai gemaakt voor een Stille Zaterdag. Benno heeft overigens voor bughouse een ongekend talent. Hij won weer van Koen. Toch zal ik altijd liever naast Pastoor zitten.
Auteur: Hendrik
To play for a draw, at any rate with white, is a crime against chess
Afgelopen zaterdag traden we met LOS aan tegen Meppel. Duiding vooraf: Meppel had nul verliespunten, wij 1. Bij winst zouden we het kampioenschap zelf in de hand hebben. Andere resultaten zouden het initiatief aan Meppel laten. Een ware kraker dus.
In Meppel speelden we in een bovenzaal van een bruin café. 5 liter flessen whisky en flessen whiskey van vijf liter, blikken van Droste, metalen reclameborden van Freddy’s bier. U kent het wel. De deuren waren wat moderner en konden daarom maar vanaf één kant open. Het proces van trial and error om de juiste deurstopper te vinden die zo min mogelijk tocht zou veroorzaken was een genot voor het oog. Bierviltjes bleken de winnaar.
We startten de wedstrijd met 7 man. Last minute invaller Groen was verkeerd gelopen, maar vond de speelzaal toch nog een paar minuten na aanvang. Fijn dat wanneer de nood aan de man is we toch makkelijk 8 borden vol krijgen.
Paul was een weekje ziek geweest. Hij speelde niet opperbest en vroeg of ie een halfje mocht maken. Zo gezegd zo gedaan. Koen moest heel lang nadenken, terwijl zijn tegenstander het nog wist. Koen had nagedacht en toen wist zijn tegenstander het niet meer. Koen won. Je kon merken dat Paul ziek was of het spannend vond. Normaliter voorziet hij de nog spelenden van een pilsje dan wel shotje als hij zelf al klaar is.
Floris speelde een goede pot. Zetjes blijven doen. Tegenstander Jans ging wat frivool met de dame op en neer. Floris offerde een kwal en kreeg lopers waar je u tegen zegt. In al verloren stelling zag Jans mat in 1 over het hoofd. Frits’ partij heb ik niet heel erg gevolgd, hij verloor van GM De Vreugt. Frits had wel goed zijn best gedaan, want zijn tegenstander was moe. Gelukkig kreeg De Vreugt advies over leaseauto’s en zonnepanelen van een clubgenoot/toeschouwer terwijl Berendsen nog aan het zwoegen was om het beslissende halfje tegen ondergetekende. Van zo’n advies kikker je wel lekker op. Praten/fluisteren in een schaakpartij is als ongewenste spreekkoren in een voetbalstadion. Mijn sympathieke tegenstander deerde het allemaal niet. Hij was een bekende remisevariant uit de weggegaan en zwoegde om in de partij te komen. Tal zou trots geweest zijn op onze partij. Berendsen vond met 1 seconde op de klok een enige zet, kwam na de tijdcontrole al gauw opnieuw in tijdnood, maar bleef overeind. Ik deed veel goed in deze partij, behalve winnen. Ik miste een matbeeld met een stand van 3,5-3,5 en liet de boel verzanden naar remise. Die gelijke stand was overigens op het bord gekomen door Groen die een combinatie miste, nadat hij wel 5 op een rij had gewonnen (pionnen op d4 tot h4) en Tjaart die wel kansjes had, maar een slagenwisseling op e6 had gemist en toen in het eindspel gepiepeld werd. Rupert had ondertussen soepel te winnen van Bas de Boer, maar was het wel zo soepel?
4-4 voelde als verliezen, vooral voor mij. Een kater bleef over. Dan mag je shoarma eten, zo gezegd zo gedaan. Een over datum Radler kon er ook nog wel bij. Snel naar binnen smijten en naar Groningen. Frits wilde bier.
Bij de analyse in H’tje kwamen de wildste varianten op het bord met een hoofdrol voor de paarden. Zo werd mijn partij ook nog even bekeken. Hoezo zie je Pc4 niet? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat Casper z’n jas nog terug heeft gevonden. Zijn tas zal voor altijd vereeuwigd zijn in een gedicht. Wellicht te lezen in de volgende bundel van Hummel. Leest u eerst maar eens de eerste: https://www.kleineuil.nl/manufacturer/erik-jan-hummel
Als het team maar wint…
Onze vorige uitwedstrijd was in Arnhem. Daar dacht ik door een puntje op bord 8 mijn team wel te kunnen motiveren tot een overwinning. Het team kon echter niet voldoende potten breken. Dijkstra liet de kans op het winnende halfje liggen. Groen was legendarisch slecht. Ik kreeg wat kritiek van het team te verduren over een slechte voorbereiding, vrijdag te weinig bier geregeld en dergelijke opmerkingen. Ik neem kritiek graag ter harte. Feedback is een cadeautje dat je niet in de bek moet kijken. De daaropvolgende thuiswedstrijd liet ik mezelf uit het team en faciliteerde ik de randzaken: 8-0 inclusief een puntje voor Arjan. Thuis zijn wij überhaupt heel sterk. Ik ben te lui om het op te zoeken, maar ik denk dat we thuis nog nooit hebben verloren.
Uit wel. Onder andere in Assen voor de Nosbo-beker een paar jaar geleden. Andermaal stond Assen uit op het programma. In het team merkte ik meer wilskracht om te winnen dan anders. Binnen Assen zitten een aantal (oud)Sissanen, vandaar wellicht. Voor thuiswedstrijden de randzaken goed op orde hebben is niet zo moeilijk. Een uitwedstrijd zou een echte test worden. Rutte en co waren druk bezig roet in het eten te gooien. Een samenzijn met het team op vrijdagavond bleek er niet in te zitten. Ik gooide het op een andere tactiek. De tegenstander verzwakken. Een paar drankjes en een shotje of twee later zat mijn taak erop. Dat ik mezelf daarmee ook verzwakte was niet erg. De boodschap van Arnhem uit was immers: eerst het team laten winnen, vervolgens kijken of je eigen partij nog het redden waard is.
Had ik het team wel goed neergezet? Was de balans verder wel goed? Groen en Pastoor beide rust gegeven deze ronde. Was het niet te veel van het goede? Zouden we wel genoeg shotjes doen? Allemaal vragen die niet door mijn hoofd schoten op zaterdagochtend. Ik had niet zoveel ruimte in mijn hoofd. Ik ontving vandaag wat meer steun van oud-teamleiders dan vorige wedstrijden. Koen had reisinformatie gedeeld, waardoor we ruim op tijd in Assen waren. Paul had gezegd dat ik hem op bord 1 moest zetten. Een meesterzet. Paul had de sterkste tegenstander te pakken. Hij leek wel wat kansen te hebben, maar Struik speelde erg sterk. Paul stond met zijn rug tegen de muur en zag geen brood meer in zijn stelling. Voor de volgende ronde gaat Paul op zoek naar brood bij de Gedächtniskirche of bij het Alexanderplein. Mijn tegenstander Haan bleek overduidelijk over veel meer begrip van onze opening te beschikken. De gehele partij stond ik iets minder. Tot een moment in tijdnood waar ik een kans kreeg om remise te maken. Ik verzuimde, omdat ik dacht dat ik in een paar minuten wel winnend voordeel kon krijgen. Even later was ik een illusie rijker, maar armer dan verwacht.
Dan naar het goede nieuws: er werden heus wel punten gepakt in Assen. Hummel had een snel halfje te pakken en kon terug naar zijn zoon. Koens tegenstander gaf hem een pion cadeau. Koen houdt wel van pionnetjes. Met eentje meer wordt een eindspel namelijk makkelijker. Zo ver kwam het niet. Koen had de winst al sneller binnen. Frits leek optisch steeds veel beter te staan, maar objectief (lees: de mening van Koen en Renze) stond het gewoon gelijk. Het werd dan ook remise. Renze moest tegen Geon. Een originele opening is bij Geon meestal aan de orde, zo ook vandaag. Gebaande paden konden in deze partij niet bewandeld worden. Renze is echter niet vies van een hardloopwedstrijd door de modder en wist te winnen. Rupert tankte vertrouwen door na een verloren halfje tegen Apeldoorn nu door het oog van de naald te kruipen. Met nog 1 seconde op de klok speelde hij Tg4 wat voldoende bleek voor de winst. Een fijne opsteker. Dijkstra had zich voorbereid op zijn tegenstander. Niet op het gebied van openingen, maar in het algemeen. Tegenstander Dwarshuis (die van die shotjes op vrijdagavond, niet de wereldkampioen vogelspotten) hoopte waarschijnlijk op een kabbelende partij, maar onze Arjan vloog er keihard in. Offerde drie pionnen, telde niet goed, offerde twee pionnen en ging er dwars doorheen. Even leek hij gemakzuchtig te worden, maar was op tijd weer bij de les. 5-3 was de eindstand.
We vervolgden onze avond door naar de Kleine Griek te gaan. De Kleine Griek had een grote fles ouzo waar we van gesnoept hebben. Niet lekker van gesnoept, ik heb wel eens lekkerder spul gehad. Voor de rest was het prima verzorgd en vermaakten we ons uitstekend. Koen heeft nog veertig euro verdiend, beeldmateriaal op te vragen bij KJJL hemzelf. Ik zou het verslag nog langer kunnen maken, maar het moet gauw online. Dus nog even wat korte zinnen in willekeurige volgorde die u hoogstwaarschijnlijk niets zeggen.
Yamas! De tapperij moet open. Casper is flexitarier. Assen is tantoegoedkoop. Op Kreta gratis ouzo. Als 1000 lepels, terwijl je een vork nodig hebt. Assie op zwarte lijst hotel Eemnes? Dijkstra niet geluncht met subway. Alleen de vogels vliegen van Oost naar West-Berlijn. Frits had de hik. Koen heeft opgedrukt. Gertjan heeft vaker opgedrukt. Als het team maar wint.