Doorkachelen in de tweede klasse.

Het afsluiten van een extern seizoen is een mooi moment om de balans op te maken. Een seizoen waarin veel gebeurde: Caspers overlijden, hem missen, Casper niet meer op kunnen stellen, een appje sturen of samen een hapje eten; talent, bevlogenheid en bezieling die lijken te verdwijnen in onze herinneringen. Een vreemd soort polarisatie doemt in mij op, hoe ga je in godsnaam verder na zo’n verlies? Het bevredigende en nostalgische gevoel van die ‘goede oude tijd’ blijft nog wel even, tegelijkertijd doet het nog steeds fucking veel pijn. Ondertussen schaken we door, terwijl ik regelmatig in een soort mentale niemandsland bevind. Acceptatie is één van de fases waar je doorheen gaat met rouw, zoals de boekjes zeggen. Praktijk en theorie zijn, dat kunnen we gerust stellen, twee verschillende dingen. Vreemd genoeg (of juist niet) brengt de keuze tussen leven en dood het gewicht tevoorschijn die op de denkbeeldige weegschaal van het leven staat. Een analogie of een metafoor, hoe je het ook noemt, het weegt nogal wat. Een gewicht met vele aspecten. Een gewicht dat je kan ontwrichten, een gewicht dat je kan steunen. Een gewicht dat je af en toe parkeert, of moet parkeren. Goed, dan nu over naar de berichtgeving over deze laatste pot. Om mee te beginnen vonden recentelijk, in niet-chronologische volgorde, de volgende gebeurtenissen plaats:

De lezer zal ongetwijfeld gemerkt hebben dat er niks geschreven is de LOS-site over de een na laatste KNSB-ronde, intern is hier al veel gemopper over; in de wandelgangen worden nieuwe deadlines gemaakt, dan wel reprimandes bedacht.

Frits kwam deze zaterdag kijken, dag ervoor moest ie onder het juk doorgaan.

Lossers zijn onder druk gezet met een shotjesverbod, dit kreeg enigszins gehoor.

Lonneker kent geen slotenmakers en reservesleutels. Wel een BQQ.

Leidmotief is een goed handboek. (Uitsluitend voor de LOS-boekenclub appgroep)

JJG beschikt over onvoldoende data, waardoor hij op misschien uitkomt.

Benno, nee JJG, nee toch Benno, of de dobbelstenen, bepaalde de opstelling.

Op bordvolgorde:

Pastoor: ging eraf na een onnauwkeurigheid in de opening (geen shotjes tijdens de partij). Naderhand behoorlijk moe, zette goed door want zo is hij. Heeft een scherp oog voor verwijderde appberichten.

Tjaart: voelde aan dat zijn tegenstander ook geen zin had om al die moeilijke varianten uit te rekenen, dus halfje (meerdere shotjes tijdens de partij). Bekeek dan wel moeilijke varianten van Renze’s partij in de kroeg.

Renze: Bevond zich in een mentaal niemandsland, moest daar even aan wennen, dat lukte. Speelde een goede en spannende pot tegen het broertje van Tjaart, Joost (geen shotjes tijdens de partij)

Arjan: meerdere teamgenoten vonden hem als een FM spelen, is ie ook, won overtuigend; is eigenlijk model maar werkt in de data. Ging samen met Floris met de trein naar huis (geen shotjes tijdens de partij).

Floris: Kon niet wachten om zijn slippers aan te doen. Had misschien meer shotjes kunnen gebruiken, verliest zelden dergelijke stellingen; kwalverlies resulteerde helaas in een nul. Ging samen met Arjan in de trein naar huis.

Koen: tegenstander probeerde al voor de partij het evenwicht te verbreken door een fraai overhemd met allerlei schaakstukken aan te trekken. Koen vergistte zich pardoes in een Caro-Kann, waarschijnlijk omdat hij wit had. Kwam in vorm tijdens de partij, onbekend hoeveel shotjes. Moest eerder weg want hij probeert ook de Caro-Kann in Duitsland.

JJG: Besteedde samen met zijn tegenstander veel tijd in en na de openingsfase. Is vaak bezig met verhuizingen en andere zaken, zegt toe totdat hij zegt er niet bij te zijn. Bokte ergens wat weg, einde. Ging door naar het volgende feest. Onbekend hoeveel shotjes tijdens de partij, na de partij en tijdens zijn feestje.

Hendrik: Mans gespeeld, was snel klaar. Rekende 1 ply diep, waren steeds goeie.

Paul ging vroeg op pad om de hond uit te laten, Benno (TL) gooide met bier en ging nog lang door. Verder kregen we bezoek van Enno en Ronald tijdens de wedstrijd, waarvoor dank.

Een tweede plaats, kon minder.

Tot volgend seizoen.

Renze

Geen Atjar, wel zoet

11 februari speelden we uit tegen Emanuel Lasker in Sint Jacobiparochie (ook wel Sint Jabik of Sint-Jabik), en dus niet in Sint Annaparochie (ook wel Sint-Anne of Sint Anne). De verschillen worden een volgend verslag verder besproken, het lijkt er in ieder geval op dat beide dorpen gesticht werden in 1505 als nederzettingen waar werklui, na de inpoldering, vervolgens gingen wonen. Jabik telt tegenwoordig 1765  inwoners en Anna 4930. Benno zal in een volgend verslag verder uitwijden over de voormalige ‘Aardappelbeurs’ of ook wel de ‘Aardappelschuur’.


In MFC ’t Beerdhuus (opening in 2018) werden we door Assie (van A.) verwelkomd door een kopje groentensoep, die heet was, en een kopje koffie. Waar we vorig jaar van Lasker wonnen met 5-3, werd het nu 5,5-2,5. Duidelijke progressie aan onze kant. Een kort verslag per bord:


Renze (wit): Ambitieuze pionoffer tegen het Frans, leek optisch goed. Stockfish vond het maar niks. Won een kwal, tikte het vervolgens goed uit.


Floris (zwart): Symmetrische setup in het engels bracht hem weinig, bood snel remise aan vanwege een naderend (gevoelsmatig) slecht eindpsel. 


Frits: Speelde een kenmerkende partij: voordeeltje, beter stukkenspel, materiaalwinst, uitgetikt. Was als laatste bezig.


KJJL: Koen speelde Caro, wit iets anders. Zeer fraaie en leuke varianten kwamen in de nabeschouwing tevoorschijn. 


Tjaart: Qua gevoel zit het altijd goed: agressief, soms wat onnauwkeurig in de berekeningen. Met gestrekt been erin, helaas wel een nul.


Benno: Tegen Wissmann was het spannender dan nodig, een halfje om weer in vorm te komen. Zelf het einde gemist.


JJ: Perfecte pot, iets met een vrijpion en alleen maar actievere stukken. 


EJP: Tweede halfje en partij die klaar was, niks op aan te merken.


Wat verder nog gebeurde die dag:
De schaakvrouwen trokken na het schaken aan de jasjes van verschillende spelers.

De iron-steaks en ribeyes zijn een prima ontbijt.

De Chinees was zoet, maar goedkoop. Geen Atjar.

Kanonenfieber klinkt zeer goed in de auto van JJ.

Het gaat de goede kant op met Los en met ons.

Paul wordt vaker uitgescholden dan wij denken.

De niet spelende Lossers waren zeer betrokken.

Honderdzevenendertig is veel met bowlen.

Beckx Blue is niet te zuipen.

Toto – Africa stop de tijd.

Renze.

Geen Atjar, wel zuur

Met 5 man begonnen we de bekerwedstrijdavond in Meppel. Eten in de herberg, levertje, vleesgerammel en klassiekers als sate en spare-ribs. Jan Joris had een helder moment, en merkte op dat de Atjar bij de sate ontbrak.

Hendrik als gids-supporter. Koen, Renze, JJG en Tjaart als ridders in die volgorde het strijdtoneel op. Tegenstanders met de namen Bas, Andries, Ferdinand en Fokke als tegenstrevers en slachtvee.

Helaas had het heldere moment van Jan Joris al plaatsgevonden tijdens het eten. In zijn partij miste hij er eentje in de opening. Streed maar verloor.

Toch geen wanhoop, Tjaart had een fantastische stelling, Renze een gelijke en Koen een speelstelling. Renze in top-doen zou misschien wat gebrouwen hebben van het geheel, maar vandaag was dat niet zo, zo werd het remise.

Bij Koen ging het er echter steeds beter uitzien. 40 minuten meer werd steeds minder, maar de stelling werd wel steeds lastiger. Richting tijdnoodfase kwam Koen in een goed eindspel. Na stukwinst bleek het niet meer te houden voor Bas. Met meer tijd had het anders kunnen lopen, maar ach.

Tjaart zorgde voor het uitgestelde zuur. Van overwegend, naar gewonnen, naar supergewonnen, naar moeilijk beter, naar nog enige kansen, naar remise, naar misschien verloren misschien remise en zeker vlag.

Het is een kutseizoen, maar het was wel gezellig.