De klok tikt en tikt, het is 9:34. De hoofdpijn is intens, de appjes van teamgenootjes die tot in de late uurtjes zijn doorgegaan doen mijn beseffen dat ik oud ben. Ik kijk naast mij in bed, gelukkig, geen spijt. Het begon allemaal enkele weken geleden. Staunton – LOS, deze wedstijd waren we sterk komen opdagen omdat we 1 doel voor ogen hadden: de cup met grote oren winnen. Staunton werd weggeblazen door Ruppie, Groen, Hendrik en ikzelf. Waarom we nu zo verzwakt kwamen opdagen is mij een raadsel. Afijn, het was wel waar we mee moesten dealen.
Een datum vinden voor deze wedstrijd was erg lastig; Koen is druk met zijn scriptie dus had minder tijd voor andere zaken, en ja daar waren wij de dupe van. Maar uiteindelijk was het gelukt een datum te vinden en 4 enthousiaste en getalenteerde mensen. Ik zal ze 1 voor 1 even kort beschrijven. Dokter Tjaart, een lieve, zachte man die op het moment van schrijven lekker aan het gymen is met zijn zoontje. Verder gaat hij vandaag gedichten in het Engels typen en vanavond biertjes drinken. Binnenkort wordt hij opnieuw papa, over zijn schaakkwaliteiten kan ik niet zoveel zeggen. Hij verliest namelijk supervaak voor LOS en opent met d4. Hummel, de man die eigenlijk altijd wint, trotse papa van Vigo, huisbezitter in Zuidlaren en hij drinkt daarnaast steeds meer alcohol en is een uitstekende kok. Alleen maar positieve dingen dus. Koen, de vereniging, een man die de laatste maanden schaakt als een god, hij is onverslaanbaar. Ook heeft hij van de Heer een goddelijk lichaam meegekregen die hij met liefde showt halfnaakt op de bar. Hij heeft een lief vriendinnetje die een uitstekende supporter was het eerste uur en het eerste biertje dronk. Wel woont hij bijna samen en heeft zijn scriptie nog niet helemaal af. Maar ja wie heeft er wel een perfect leven. Nou ik niet ?
De opstelling, ja, dat was niet makkelijk, de speler die bijna alles speelt dit seizoen op 1, dokter Tjaart op 1. Het talent op 1, de beste schaker, de mooiste man. De teamleider had het niet gemakkelijk. Wat wel gemakkelijk geregeld was, was het eten, tegenwoordig woon ik erg dicht bij onze speellocatie. Hummel kan supergoed koken dus win-win. Om 17:25 ging de bel ding-dong, daar was hij dan, direct van het leslokaal naar de Fongersplaats, kopje koffie, boodschapjes in de koelkast en praten over het leven. Dan ons drankorgel Tjaart, die wilde om 17:40 direct een biertje; hij zei daarbij wel gelijk: ik wil niet te veel drinken voor de wedstrijd want ik wil winnen en een goede pot spelen. Ja wie wil dat nu niet, maar wat heeft drank daar mee te maken dacht ik bij mijzelf. Koentje zoals altijd laat kwam om 18:00 binnen druppelen. Direct de fles aan de lip en de sfeer zat er goed in. Het rare was dat iedereen gewoon echt zin had om te schaken – voor sommige mensen klinkt dat normaal, maar voor sommigen is dat heel abnormaal, zeker bij mij.
Hummel had Spaans gekookt, jammie! Wijntje erbij, de problemen des levens werden besproken en bij de moeilijke momenten hadden we steun aan elkaar. Rond 19:00 wandelden we naar ons speellokaal waar de verwarming al aan stond en 13,5 graad was. De tegenstanders kwamen met een verrassende opstelling, door privé-omstandigheden kon de kopman van de Friezen niet mee doen. Echter deed er wel een heuse oud Nederlands kampioen mee.
De gemiddelde ratings deden elkaar niet veel, het kwam dus op hardheid, talent, doorzettingsvermogen en randvoorwaarden aan. Koen had de eerste 20 zetjes binnen 1 minuut op het bord getoverd in zijn geliefde 1c6. F5 op een gegeven moment was erg raar maar voor de rest speelde hij best leuk. Hummel gaf een pion weg voor niks, Tjaart deed iets met d4 wat ik gek vond. Zelf speelde ik erg aanvallend de zo genaamde Giuoco Pianissimo, u allen wel bekend, zo niet trek aan de bel en ik praat je bij. Onderhand was het 8 uur en de biertjes en de wijntjes zweefden een beetje door mijn hoofd en het was tijd om toe te slaan. Zo gezegd zo gedaan, 20:05 Paul ten Vergert – oud Nederlands kampioen 1-0 ?. Bingo! Nu kon ik eindelijk genieten van het shotje van de maand.
Hummel speelde erg goed vond ik, hij vond zelf van niet en van zijn tegenstander kreeg ik geen hoogte. Omdat Hummel vond dat hij niet goed speelde en niet goed stond werd er in het teambelang gekozen voor een remiseaanbod. Dit werd aangenomen, erg raar als je met 1-0 achter staat en je vindt dat je goed staat. 1,5-0,5. Koen staat verloren, Tjaart staat moeilijk en 40 minuten in tijd achter. Hij trekt zijn rode jas aan omdat het niet heel warm was, bestelt een kopje thee en gaat er even goed voor zitten. Zorgen om Koen hebben we niet, omdat Koen gewoon echt heel goed is en nooit verliest van niemand. Tjaart begint toch goede zetten te doen, ongelooflijk, wat een man, nu koningzetjes tellen, wie promoveert er eerder? Tjaart zou je denken; zo ver komt het niet, Jeroen geeft op! Lekker Tjaart, we zijn door!! Dokter Tjaart HELD! Hij bestelt gelijk de nodige pepernootjes om het te vieren ? . Dan Koen, zoals verwacht staat hij alweer gewonnen, maar dan… toren in 1 weg au. Maar wat maakt het uit… we zijn door! Het was een leuke avond, de nacht heb ik helaas niet meer meegemaakt, de jonge goden nog wel. Wat kan schaken met deze leuke mensen een genot zijn.
