Categorie: knsb-competitie

Hoe doe je dat, een verslag schrijven over een wedstrijd die weken geleden plaatsvond en waar je bovendien al weinig van mee gekregen hebt? Ik zou kunnen proberen alles weer na te gaan, maar dat duurt allemaal zo lang dus ik houd het bij een kort stukje.

Vrijdag was Paul jarig, en dat is niet alleen voor Pol de mooiste dag uit zijn leven, ook zijn teamgenoten zien dit als een hoogtepuntje in hun jaar. De drankjes vloeiden rijkelijk, al heeft Pol zijn shotjeskaart nog steeds niet aangebroken. Het werd laat, later, laatst voordat ik in mijn heerlijke bedje belandde. Mijn bedje was zo heerlijk dat ik niet ruim, maar kort voor aanvang van de wedstrijd pas op locatie was. Gelukkig kennen Hendrik en Erik-Jan mijn reputatie, dus er was al opbouwactiviteit gaande. Een snel woordje met onze nieuwe gastvrouw (Lyan, alweer zo’n topper) het koffiezetapparaat aanslingeren en we konden aan het schaken. Een kwartiertje later konden ook onze niet-spelende teamgenoten beginnen aan hun wedstrijd, tegen de drankfles (dikke winst).

Leuk hoor dat schaken, maar het is wel zo dat deze potjes behoorlijk op de autopiloot gaan. Dat maakt dan ook dat de spanning om de uitslag helaas ontbreekt. Dit betekent overigens niet dat onze tegenstanders geen kansen hebben, maar de kans dat het op 5 borden misgaat is gewoon niet zo groot.

De partijen kunnen we categoriseren. Erik-Jan, Hendrik en Frits wonnen zonder dat ik me ooit enige zorgen heb gemaakt. Arjan en Jan Joris hadden stellingen die af en toe wat onduidelijk leken, maar de kans dat de winst binnengehaald wordt is dan nog steeds groot, zo geschiedde. De overtreffende trap van deze categorie was Floris, waarbij iedereen wel dacht dat hij ergens slecht tot verloren stond, maar er nog wel spel in de stelling zat. Dat spel zat er zeker ook nog in toen zijn tegenstander besloot op te geven in een remisestelling. Het geluk was niet tegen onze Floris, wiens dag steeds beter werd (gezien de stijgende innamecurve). Benno speelde scherp, tegen een van de sterkere spelers van Schaakwoude. Het werd een kort maar interessant potje dat in remise eindigde. Dan ikzelf, een vrij saai potje met veel gemanoeuvreer, een prettige stelling voor mij, maar zonder directe winst en een mooie afronding toen Sven een giftig pionnetje pakte. 7.5-0.5, prachtig en door naar Leeuwarden, waar we waarschijnlijk een gezellig weekend tegemoet gaan. (De derde helft kunt u wel raden, toch?)

De opkomst maakt of breekt een theatervoorstelling. Herman van Veen komt het liefst gesloten op, als een panter. Het publiek is dan een groep antilopen. Herman van Veen houdt van antilopen. Eenmaal in het licht werpt hij zijn blik op alle uren van de klok. Iedereen voelt zich dan gezien.
In dit verslag zal niet iedereen zich gezien voelen. Als team houden wij niet zo van de klok. Wel kijken we graag naar alle uren op de klok. Terwijl de laatsten het licht uitdoen in de stad, staan de eersten weer op om de vaderlijke plicht te vervullen.
De opkomst van het LOS in de KNSB verliep redelijk gesloten. Een beroep op een plek in de eerste klasse werd helaas niet gehonoreerd. Hierdoor spelen we in de vierde klasse. Dat is jammer, want in de vierde klasse speelt men in tegenstelling tot de eerste klasse met achttallen, aangezien het makkelijker is om 10 goede dan 10 slechte schakers te vinden. Waar sommige KNSB-zaterdagen het gebrek aan basisplaatsen aan wordt gegrepen om vakantietjes te nuttigen, leidt het op andere dagen tot een overschot aan spelers. Wat doe je dan, als teamleider? Juist, je stelt Pol niet op. Zou je denken.
Goed: de wedstrijd. De opkomst van spelers volgt het klassieke stramien. Koen en Floris komen principieel te laat. Koen voelt daar altijd wel wat schroom bij en stuurt dan een appje. Floris kijkt ons bij binnenkomst aan alsof we sukkels zijn die niet op de hoogte zijn van het feit dat je na aanvangstijd achter het bord mag verschijnen. Ik weet niet meer hoeveel tijd dat tegenwoordig is. Koen speelt overigens niet. Wat een zelfopoffering.
Hummel en Pastoor komen lopend. De parkeerplaatsmaffia heeft deze heren naar de periferie van de stad gedwongen. Desondanks zitten ze al om half 1 aan de koffie. Zou Pastoor maar vaker koffie bestellen.
Pol en ik zouden lunchen. Uiteindelijk komt dit erop neer dat ik naar de AH fiets, daar wat krentenbrood met kaas koop en een cherrycola voor de leeggezakte en brakke Pol. Jammer. Ik had me zo verheugd op een Luciano van Il Gusto.
Hendrik komt ook te laat en is ook brak en Rupert heeft bananen mee. Bananen doen het altijd goed. Koen heeft ook bananen mee. Renze is ook te laat, vanwege het kaarten.
Ik vind schaakpartijen in een verslag altijd best wel cool. Als je kijkt naar hoe onze collega’s van de Spassky’s dat altijd doen, met verhalen over de Rubio die wordt overgestoken: heerlijk. Desondanks is het niet meer van deze tijd om met wat algebraïsche notatie een partij uiteen te zetten (het laveren tussen een plaatje per 3 zetten voor volgbaarheid of een plaatje per partij om de blindschakerij te promoten is moeilijker dan het Tjeukemeer tegen de wind in oversteken bij windkracht 7), en die partijviewers komen ook altijd uit het jaar 0. Ik stel voor dat we volgende keer een mooie vrouw of man inhuren die een leuk youtube-filmpje maakt met hoogtepunten van onze partijen. Gelukkig hebben we nog een jaar of 2 voordat de inhoudelijke schakerij het plichtmatige overstijgt.
Het leukste halfje (oprecht) is die van Floris. Hij staat eerst totaal verloren rekent zich even later toch naar remise in een soort van geforceerde variant. Het stomste halfje is van Pastoor die niet eens zijn best doet te winnen terwijl hij op zet 2 al gewonnen staat in de opening. Het andere leukste halfje is die van Pol, die net als Floris een eeuwig schaak op het bord krijgt.
Hendrik doet weer heel erg lang over een punt, “practical play” van meneer Clearcast.
Bij het eten in het Zwarte Schaap eten sommige mensen een antilope, terwijl weer anderen een gratis toetje krijgen. Hierna weet ik het echt niet echt meer. Pol kan best goed stijldansen, Benno tart het lot, JJG is jarig geweest, in bad liggen is best chill.