Benno’s bravoure. Mentaal sterk. Zodra Koen tegenover hem gaat zitten aan het schaakbord, weet Benno dat ie gaat winnen. Waarom begin je zo’n verslag met Benno en Koen? Zij hebben helemaal niet gespeeld tegen Apeldoorn. Correct en tevens juist. Tegen Apeldoorn waren zij (samen met Casper) de reden waarom schaken een feestje is bij LOS. Casper bemande de bar, zorgde voor de koffie en belde Dijkstra dat hij op moest opschieten. Een puntje van aandacht voor Rupert. Als Arjan de telefoon opneemt is het leuk als je zingt: Ik bel je, ik bel je. Benno kwam na een uur binnen met broodjes vis en begon shotjes te bestellen. De Vereniging kon niet achterblijven en kwam net op tijd om mij een eindspel zien te verkrachten. Ondanks dat kreeg ik tijdens het schaken wel een biertje van hem. Fijn dat Paul weer beter is.
Apeldoorn – LOS was een ware bekerkraker. Snelschaken, Beerdsen mist mat in 1, een halfje is genoeg. Teamleider van dienst Renze memoreerde nog even aan deze topper in zijn openingsspeech. Bij LOS – Apeldoorn waren de gemiddelde ratings wat lager. De wil om te winnen was niet minder. Beerdsen pakte de zwarte pion dus wij hadden wit op 1. Dat betekende dat Pastoor op 2 de zwarte stukken bediende tegen Stefan Colijn. Schaken is een erg rijk spel. Pastoor speelt al 17(?) jaar ongeveer hetzelfde met zwart, maar de manier waarop Colijn de boel aan pakte had hij nog nooit gezien. Pastoor reageerde niet goed en verloor snel een stuk. Een paar pionnen compensatie en teamgenoten waren goede redenen om door te spelen. Colijn is echter verder niet in de problemen gekomen en maakte het soepeltjes uit. Als Pastoor had gewonnen kwam die 2000 wel erg dichtbij en dan moet Groen stoppen met schaken. Voor het team was deze nederlaag dus wel nuttig. Pastoor zou bij snelschaken wel weer op zijn post zijn.
Op de andere drie borden 2 punten pakken leek gedurende de wedstrijd niet onmogelijk. Op 1 had ik met wit ongelofelijk saai geopend tegen GM in spe en leek niet veel aan de hand. Renze stond wel een beetje matig, maar goed het is Renze. Dijkstra had naar eigen zeggen iets briljants gedaan of iets heel slechts tegen Van der Elburg. Het bleek prima te zijn en Arjan kreeg een speelbare stelling. Ik heb niet helemaal gevolgd hoe, maar na een afwikkeling had Arjan ineens een monster van een vrijpion. Die bleek beslissend te zijn. Renze had heel lang nagedacht, maar geen oplossing gevonden voor zijn problemen. Tegenstander Lammens maakte het netjes af en sprak later op het terras respectvol: Renze had zijn dag niet vandaag, normaal gesproken is hij veel sterker. Ik moest dus winnen van Beerdsen. Hij was ergens remise uit de weggegaan, waar hij later naar eigen zeggen spijt van had. Misschien heb ik ergens een kans gehad om een klein voordeeltje om te zetten naar wat meer, maar met weinig tijd lukt het niet. Toen vergooide ik met luttele seconden op de klok ook nog het halfje door Kf3 in plaats van Ke3 te spelen. Eindspelles van Koen, lesje bravoure van Benno voor de volgende wedstrijd a.u.b.
3-1 verliezen van Apeldoorn is uiteraard geen schande. Onze sympathieke tegenstanders bleven nog even hangen voor een biertje, pizza, colaatje voor Beerdsen (snel GM worden!) en bughousen om shotjes. Er werd veel lawaai gemaakt voor een Stille Zaterdag. Benno heeft overigens voor bughouse een ongekend talent. Hij won weer van Koen. Toch zal ik altijd liever naast Pastoor zitten.
Categorie: verslagen
To play for a draw, at any rate with white, is a crime against chess
Afgelopen zaterdag traden we met LOS aan tegen Meppel. Duiding vooraf: Meppel had nul verliespunten, wij 1. Bij winst zouden we het kampioenschap zelf in de hand hebben. Andere resultaten zouden het initiatief aan Meppel laten. Een ware kraker dus.
In Meppel speelden we in een bovenzaal van een bruin café. 5 liter flessen whisky en flessen whiskey van vijf liter, blikken van Droste, metalen reclameborden van Freddy’s bier. U kent het wel. De deuren waren wat moderner en konden daarom maar vanaf één kant open. Het proces van trial and error om de juiste deurstopper te vinden die zo min mogelijk tocht zou veroorzaken was een genot voor het oog. Bierviltjes bleken de winnaar.
We startten de wedstrijd met 7 man. Last minute invaller Groen was verkeerd gelopen, maar vond de speelzaal toch nog een paar minuten na aanvang. Fijn dat wanneer de nood aan de man is we toch makkelijk 8 borden vol krijgen.
Paul was een weekje ziek geweest. Hij speelde niet opperbest en vroeg of ie een halfje mocht maken. Zo gezegd zo gedaan. Koen moest heel lang nadenken, terwijl zijn tegenstander het nog wist. Koen had nagedacht en toen wist zijn tegenstander het niet meer. Koen won. Je kon merken dat Paul ziek was of het spannend vond. Normaliter voorziet hij de nog spelenden van een pilsje dan wel shotje als hij zelf al klaar is.
Floris speelde een goede pot. Zetjes blijven doen. Tegenstander Jans ging wat frivool met de dame op en neer. Floris offerde een kwal en kreeg lopers waar je u tegen zegt. In al verloren stelling zag Jans mat in 1 over het hoofd. Frits’ partij heb ik niet heel erg gevolgd, hij verloor van GM De Vreugt. Frits had wel goed zijn best gedaan, want zijn tegenstander was moe. Gelukkig kreeg De Vreugt advies over leaseauto’s en zonnepanelen van een clubgenoot/toeschouwer terwijl Berendsen nog aan het zwoegen was om het beslissende halfje tegen ondergetekende. Van zo’n advies kikker je wel lekker op. Praten/fluisteren in een schaakpartij is als ongewenste spreekkoren in een voetbalstadion. Mijn sympathieke tegenstander deerde het allemaal niet. Hij was een bekende remisevariant uit de weggegaan en zwoegde om in de partij te komen. Tal zou trots geweest zijn op onze partij. Berendsen vond met 1 seconde op de klok een enige zet, kwam na de tijdcontrole al gauw opnieuw in tijdnood, maar bleef overeind. Ik deed veel goed in deze partij, behalve winnen. Ik miste een matbeeld met een stand van 3,5-3,5 en liet de boel verzanden naar remise. Die gelijke stand was overigens op het bord gekomen door Groen die een combinatie miste, nadat hij wel 5 op een rij had gewonnen (pionnen op d4 tot h4) en Tjaart die wel kansjes had, maar een slagenwisseling op e6 had gemist en toen in het eindspel gepiepeld werd. Rupert had ondertussen soepel te winnen van Bas de Boer, maar was het wel zo soepel?
4-4 voelde als verliezen, vooral voor mij. Een kater bleef over. Dan mag je shoarma eten, zo gezegd zo gedaan. Een over datum Radler kon er ook nog wel bij. Snel naar binnen smijten en naar Groningen. Frits wilde bier.
Bij de analyse in H’tje kwamen de wildste varianten op het bord met een hoofdrol voor de paarden. Zo werd mijn partij ook nog even bekeken. Hoezo zie je Pc4 niet? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat Casper z’n jas nog terug heeft gevonden. Zijn tas zal voor altijd vereeuwigd zijn in een gedicht. Wellicht te lezen in de volgende bundel van Hummel. Leest u eerst maar eens de eerste: https://www.kleineuil.nl/manufacturer/erik-jan-hummel
De Cornucopia
Wij trappen de boel af met een diner bij ‘le Coq’. Een klein ongedwongen sfeervol restaurant bij de Westerhaven gerund door drie koks die zich de ‘drie musketiers’ noemen. Zij streven elke dag om met plezier hun vak uit te oefenen en de mooiste gerechten te presenteren. Een voor allen, allen voor een, een team met gelijke rechten. Wij de ‘wilde dertien’ strijken neer om zoveel mogelijk genot te ervaren en te drinken als otters, om de volgende dag naar omstandigheden zo’n goed mogelijke partij af te leveren. De gerechtjes komen met vlotte regelmaat, zijn technisch goed, maar niet baanbrekend, zeker niet vies. Koen vindt het boerenkoolgerechtje lekker. Het is intensief, al gauw verliezen wij de omgeving uit het oog. Goede gesprekken, heerlijke wijnen, nep-Pedro Ximenez. Eentje van de vier blonde dames voor in de zaak is zwanger, Paul neemt het maar half waar. Een suf stelletje lijkt doofstom te zijn. Twee lesbiennens of dikke vriendinnen genieten in stilte. Dan plots loop ik de zaak uit, het wordt mij te veel. Naar verluidt was het gratis toetje heerlijk.
Dan het tussenstuk lekker lallen en schaken in het café. Een enkeling red het nog naar de shotjesfabriek in de Peperstraat. Waar een chemische aanval de rest doet. De nacht valt.
Sommigen kunnen weinig slapen na al dit plezier en zijn daarom mooi ruim op tijd bij ons glorieuze speellokaal. Daar blijkt dat de tegenstanders op een volstrekt andere locatie zitten. Wel toepasselijk als zij tegen de locatieongebonden schakers spelen. Zij komen uit Sneek. In Sneek heb je de waterpoort. Voor deze poort staat het beeld van de hoorn des overvloeds, de cornucopia, attribuut van Fortuna. Als wij uit zouden hebben gespeeld, had ik mij zo voor kunnen stellen dat wij een soort dans om dit beeld zouden hebben gemaakt. Maar ja, wij spelen niet uit en onze tegenstanders zijn kwijt. Notatievellen hebben wij ook niet. Omdat Benno dadelijk supersmakelijke broodjes paling en makreel komt brengen, raakt niemand van slag. En de kleine problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon. Jetzt geht’s los! www.youtube.com/watch?v=1oaLc4wQXGQ
Renze wint als eerste in een siciliaan, waar wit kennelijk een stuk weg heeft gebokt. Bij Tjaart was het even met de ogen knipperen en hij zo stond al zo riant, dat het huilen was voor de witte stelling. Dat terwijl ikzelf toch hoop mocht koesteren op een vlotte partij. Na een klein experiment van mijn kant geeft mijn tegenstander op zet elf een stuk weg. Ik wikkel nonchalant masochistisch af, waarna de partij nog zestig zetten moet duren. Wel vlot gaat het bij Casper. Kuitert verdwaald in de Trompovski en Rupert zet mat. Ernst Jan pakt de zaken netjes aan en komt gewonnen te staan, toch komt er ergens zand in de raderen en moeten wij vrezen voor het ergste, maar dan komt het allemaal weer goed. Hummel vraagt om remise aan te bieden, maar wanneer hij dat naar eigen inzicht mag bepalen, doet hij dat niet! Ergens ramt hij een pion de witte stelling in en deze kurk wordt het einde. Tjitze speelt een puike pot tegen onze Floris, hoogst interessant eindspel, remise is het resultaat. Dan Arjan, ja ach, wat moet je daarover zeggen, ik krijg er een wat lullig gevoel bij. Moet hij dan verliezen, nee, de manier waarop, ook weinig spectaculair. Pijnlijk. Wij verheugen ons zeer dat hij weer in het Noorden komt wonen!
Wij drinken nog een klein drankje om deze overwinning op gepaste wijze te vieren. Pizza’s van mindere kwaliteit kunnen de pret niet drukken. Zo gaan we door en door en veranderen er kleine dingen tussendoor. Waarbij het natuurlijk wel van belang is om te vermelden dat het nogal vreemd is dat bij onze vereniging kennelijk gebruikelijk is dat ‘founders’ meer of andere kies- en vetorechten dan nieuw aangeworven leden hebben.