“Ha, en dan met een vierdeklasser de KNSB-beker winnen. Gewoon nog even beter dan SISSA met Loek en Ivan.” “Hey, ik zie kansen. Genoeg mensen die wel eens winnen van IM’s.”
Zo klonk het in de zomer, bij de meest memorabele Zuidlarense vergadering in de recente geschiedenis van het dorp. Op deze dag werd, vol enthousiasme en optimisme, besloten de vereniging LOS op te richten.
Op 7 april dit jaar nog was dit vurig enthousiasme opgelaaid tot een bijna niet te controleren zee van vlammen. Apeldoorn werd aan de zegekar gebonden en we hoefden alleen nog maar de op routine spelende GUCcers aan de kant te zetten om de bekerfinale met hemelvaart te halen.
Toen kwam 13 april, of eigenlijk 12 april, de dag waarop we de voorbereiding niet al te serieus namen. Het gelukkige gelijkspel tegen de GUC 3, de lichte gevoelens van angst tijdens een wedstrijd (wat was dat lang geleden!), het voorbijgaan aan afspraken. Erger werd het met de bekerwedstrijd dinsdag 30 april tegen Assen. Spannende potjes, enigszins ongelukkig verloren en het dromen van de NOSBO-beker bleek te vroeg. Gelukkig was vrijdag er nog, de dag van de poule-finale in de KNSB-beker. De dag waarop Floris 2 uit 2 ging maken, en Renze een punt ging pakken, Hummel en Koen zouden standhouden en de GUC huilend huiswaarts gestuurd zou worden.
Frits had even genoeg van het schaken, maar Floris had er zin in, net als de man-in-vorm Hummel. Zo kwamen we tot Koen op bord 1, Hummel op 2, Floris op 3 en Renze op 4. Idee? Renze is beter in winnen dan Koen. Hummel is in vorm, Floris moet 2x winnen, Koen is de joker.
De joker begon goed, althans, zo voelde het. Dacht na met plezier, beredeneerde scherp, was tevreden met de eerste paar zetten, maar goed… Dat waren er dus eigenlijk maar heel weinig. Want al op zet 10 blunderde Koen een pion tegen Nick. De rest van de partij verliep volgens hierboven beschreven scenario. Plezier, prima zetten, maar tegen de kippenboer is dat natuurlijk niet genoeg als je al een pion achter staat.
Gelukkig had Renze zijn beastmode aangezet. Het is altijd even afwachten bij Rietveld hoe de vlag erbij hangt. Ik zou het niet eens zozeer aan vorm, die vaak aanhoudt over een langere periode, willen toeschrijven, maar meer aan vrijheid in het hoofd. Vandaag leek zo’n dag te zijn waarop Renze zijn hoofd vrij had, vanuit een min of meer gelijke stelling (de gelijkmaker, die ooit besproken werd bij De Jongh aan tafel, verscheen op het bord als ik mij niet vergis) legde hij Joost het vuur aan de schenen. Toen de winst binnen was kreeg de euforie echter de overhand. In plaats van te gaan voor kwalwinst koos Renze voor stukwinst. Ware het niet dat de stukwinst een mat in 1 toeliet voor Joost. Een enorme domper. Zeker omdat er op dat moment al geen hoop meer was op 2 punten.
Bij Hummel was duidelijk dat de man in vorm een prima plan gekozen had. Hij nam goede beslissingen en hield een passieve stelling potdicht tegen Sipke. Maar ja… een passieve stelling potdicht houden biedt natuurlijk weinig hoop op omschakelen naar spelen voor een vol punt als de wedstrijdsituatie daarom vraagt. Niet dat we daar kritisch over mogen zijn trouwens. Met zwart tegen een GM is het alles in de strijd en hopen dat je blijft leven. Dat deed Hummel dus, dikke complimenten en een halfje tegen Sipke. “Ik baal eigenlijk wel een beetje, dit is mijn eerste partij voor LOS die ik niet win,” aldus Hummel tegen Sipke. Grappig mannetje ook die filosoof van ons. 😉
Goed, uitgeschakeld dus, maar ik wil graag positief eindigen, om de spirit richting onze volgende pot weer naar het oude vertrouwde niveau te tillen. Gelukkig was er ook nog genoeg positiefs te melden. Laten we nog even bij het schaken blijven. Bij Floris dus, die 2 uit 2 ging halen, maar daar niet de kans voor kreeg. Floris is een fantastische teamspeler. Had zich zelfs voorbereid, ging eerst schaken voordat hij naar een feestje ging (waar hij toch niet naar toe ging), initieert het etentje van afstand en houdt de gelijke stelling levend tot de tijdnoodfase. Even hoopte Floris dat remise genoeg zou zijn, maar dat viel tegen. Dan maar all-in en winnen. Nou ja, dat is Floris wel toevertrouwd.
Belangrijker nog dan het schaken was de ouderwetse LOS-avond. Een Amsterdammer ontbrak (no hard feelings), maar voor de rest waren 12 van de 13 LOSsers aanwezig. Het schijnt dat er drank gedronken is, maar omdat ik met een enorme focus achter mijn bord zat kreeg ik vooral mee dat de drank veel gezelligheid, in de ruimte onder ons, teweegbracht. Gezellig borrelen, lekker eten, schaken dus, of lekker verder borrelen, regenwormen, dansje, GinGinRumRum (treffend dat er dodenherdenking was de volgende dag) en veel gelach. Volgens mij zijn we klaar voor Sneek. En een volgende poging om (als derde klasser) de KNSB-beker te grijpen.
Ook al uit de KNSB-beker geknikkerd
Waanden we ons ooit Ajax, nog volop in competitie om drie prijzen te winnen, we waren als de held, die, nadat niet hij maar Odysseus het wapentuig van Achilles kreeg, Odysseus wilde vermoorden, maar in een roes van dronkenschap, slaaptekort en na een slimme list van Odysseus, ‘slechts’ een aantal schapen openreet.
Als we de analogie volhouden: vrijdag waren we present met een compleet elftal, inclusief twaalfde man, terwijl er maar vier konden schaken. We wisten de finaleronde van de KNSB-beker (Poule A, dat wel) op neutraal terrein te krijgen, de lunchroom Lust met sympathieke uitbater. (Zie: http://lustgroningen.nl/) Daar speelden we tegen Guccers en het strijdplan was eenvoudig. Koen zou verliezen, ik zou winnen van Nick, Floris zou winnen van Jasper en Renze zou winnen van wie dan ook. 3-1 winst. Dan zouden Koen en Floris op 1 en 3 maar zwart moeten loten en dat deden ze niet. Dan zou Nick op twee moeten zitten en dat deed hij niet. Dan moest Joost in de tactische warboel verdwalen, en dat deed hij dan weer wel, maar Renze miste de bloeddorst van de held Ajax.
Daar ging het dan al grof fout. In plaats van te winnen stond Renze opeens mat. 0-1. Ik had zelf mijn zwaard weggegooid en Sipke mocht op me inbeuken wat hij wilde, en zo de Goden wilden bleef ik staan en remise. 0,5-1,5. Koen zou in het grote plan verliezen, en dat deed hij keurig. Hij offerde een pion zonder er compensatie voor te krijgen, het werd rommelig, maar niet meer dan dat. Bij Floris, die blijkbaar zo verloren stond dat Sipke mij remise aanbood, werkte de rommel uiteindelijk wel, en hield hij zich keurig aan het plan door van Jasper te winnen. 1,5-2,5 verloren van Guccers.
Het is gunstig dat onze laatste wedstrijd in de competitie tegen Friezen is, dat brengt de bloeddorst wel weer op gang, zodat we, zo de goden willen, tenminste de troostprijs van het kampioenschap in onze zak kunnen steken.