De voortekenen voor een ouderwets avondje los waren er. De wens voor zo’n avond leefde al langer. Vooral bij de teamleider van het KNSB bekerteam. Die kon er helaas niet bij zijn. Vervangend teamleider: dertiger Ernst-Jan Pastoor
Vrijdagavond schaken. Vooraf een bak gezelligheid nog groter dan de bak lasagne die Renze ons voorschotelde. De lokale media aan kijkcijfers helpen. Het OOG-tv loopje analyseren. Waarom klinkt de presentator op tv gemaakt, maar in een podcast wel natuurlijk? Als je een cameraman bent en je gebruikt alleen de Dutch angle, ben je dan lui of een goede marketeer. Gezamenlijk een fles wijn drinken in plaats van in ons eentje. Kortom, een goede voorbereiding.
De sociëteit was zowaar op te warmen binnen afzienbare tijd. Het speeltempo was 100 minuten + 10 seconden en dat Hendrik dat nog wist was heel vervelend volgens sommige. Vorig jaar wonnen we met 4-0 in de beker van Schaakwoude. Dit jaar leek Rauw op 1 iets fitter. Maar goed, zoals in het vorige verslag te lezen begint Renze langzaam op stoom te raken. Renze opende de h-lijn en wist met enkele tactische wendingen zijn stukken optimaal te plaatsen. Niet alles kon meer gedekt worden. Renze won. Interim teamleider op 4 speelde een solide partij. Twee stukken geven voor toren en pion kan best eens verkeerd uitpakken. Maar niet als je gelijk door de stelling heen beukt, de open lijn controleert. Geheel in Pastoriaanse stijl gewoon afwikkelen naar een pionneneindspel met twee meer. Koen zou trots zijn. Sterker nog: Koen is trots. Koen werd later op de avond nog geëerd zelfs. Hendrik stond ouderwets, want dat gebeurt hem nauwelijks meer, na 10 zetten straal gewonnen. Hij ondernam minimaal 2 verliespogingen, maar met wat stellingsgeluk kon hij toch de partij nog winnen. Arjan dacht dat hij beter stond dan de computer later beoordeelde, maar dat soort praat is altijd minder vervelend als je gewonnen hebt. 4-0. Terecht en enigszins geflatteerd.
Ondertussen waren Tjaart en Groen binnengewandeld om de laatste zetten te zien. De kaarten kwamen op tafel. Hendrik kreeg zijn toepontmaagding. Volgens de grote Groen had hij veel talent. Toepen met 5 mensen is lastig. I want it that way zingen in ontbloot bovenlijf op de bar is minder lastig. De bodem leggen voor een brakke zaterdag is ook niet zo moeilijk. Pastoor was jarig en trakteerde. Ben jij ok? Ik dankzij Pastoor wel.