De champagne is al op

Voor velen is schaken een dagje uit, een dag waarop vooral moet worden ontspannen, een minivakantie, om de dagen erop, de dagen van werk en verplichtingen te kunnen trotseren. Het is dan van belang om de knop hardhandig om te zetten en te genieten. Zo is het belangrijk om te op te gaan in de haast sacrale stilte van het schaakspel, om te vertoeven in je eigen gedachten, zonder de schreeuwende pubers uit mijn dagelijkse leven. Bij onze vereniging zijn diverse leden die het begrip ontspanning een nieuwe dimensie geven, ik noem graag ‘derde helft,’ ‘Zwols kroegloperstoernooi,’ ‘wond’ en u mag uw fantasie aan het werk zetten.

Bij het ontspannen hoort vanaf nu ook de brunch. Om het kampioenschap te gaan vieren stond de champagne al koud en dronken we die al op voor de wedstrijd. Het is een wat geforceerde ontspanning, maar ontspanning niettemin. Het tekent denk ik ook dat we er eigenlijk wel vertrouwen in hebben: het kampioenschap van Nederland over dik drie en een half jaar en dat er eigenlijk niets fout kan gaan (hoewel ‘Die Hardenbergers kunnen echt goed schaken dus koppie er bij!’ Dixit Floris van Assendelft, thuis vanwege een oppastegenvaller, en we misten de sjeu van glazen in brand steken van de jarige Job Jan Joris, Renze vond andere spelletjes belangrijker, en dat mag, waarom was Hendrik er pas na middernacht? Ernst-Jan kon met twee blonde zwarte pieten op stap en langskomen, maar niet schaken, omdat de pieten zijn benen niet loslieten – al die schaakkracht misten we, zou het dan toch fout gaan tegen Hardenberg? Zou het?).

Er kon ook niets fout. Onze tegenstanders hadden misschien te veel respect voor ons. Frits’ tegenstander kon risicoloos op winst spelen en gaf remise. De tegenstanders van Paul en mij stonden duidelijk minder uit de opening, dachten meer dan een uur na om vervolgens hun eigen eindes te bespoedigen. Koen stond heel erg slecht, maar vier zetten op rij speelde zijn tegenstander niet de voor de hand liggende zet en wat hij deed, en met hem bijna heel Hardenberg was zich als een egel oprollen en wachten tot de klap. Hij moest lang wachten, maar uiteindelijk klapte Koen erop. De dames van Hardenberg speelden eigenlijk het leukst: actief, agressief. Het was alleen jammer dat eentje materiaal weggaf en de ander haar gehele zwarteveldencomplex. De tactische opstelling van Hardenberg, met twee sterke schakers op 7 en 8 was niet bijster succesvol. Voorzichtig geschuif tegen Tjaart en remise, maar Tjaart speelt altijd remise. Casper won een pion en vervolgens een ongelijk eindspel, dat zo gewonnen was dat hij eerst Ka1, Kh8, Kh1 zou kunnen doen, maar dat niet deed.

Over de derde helft citeer ik de dichter van de vereniging: ‘Zelfgeplukte madeliefjes in de vensterbank zetten, kijken naar lichtroze zonsondergangen afgetekend tegen het zwarte silhouet van afgebladerde bomen, een wandeling langs grachten met getrapte koloniale gevels en het voeren van eendjes in het stadspark.’

De champagne is al op, wat nu?

Happiness

Happiness: a good bank account, a good cook and a good digestion – Jean-Jacques Rousseau

Het is half elf ’s ochtends als 5 schakers zich verzamelen op het station van Groningen. Op zich geen gek beeld voor een wedstrijd, behalve dat het een vrijdag betreft. Een paar maanden eerder is de vreugde groot als blijkt dat er een uitwedstrijd in Zwolle is toegevoegd door een wisseling in de poule-indeling. Er worden direct allerlei plannen gemaakt. ‘Ik ken nog wel een hip tentje,’ zei Ernst-Jan, ‘vrij populair, maar heeft nog plek voor een lunch op de vrijdagmiddag’. En zo belandden 5 LOSsers in de Librije.

In wine there is wisdom, in beer there is strength, in water there is bacteria – David Auerbach

De ontvangst was hartelijk, de bediening veel losser dan verwacht. Jonnie zelf serveerde het eerste gerecht. 2 van ons kozen voor de klassieke wijnen, 3 van ons voor de funky wijnen. Dit waren overigens niet alleen maar wijnen, maar ook een blikje bier (in een wijnglas, dat dan weer wel).

It’s okay to eat fish because they don’t have any feelings – Kurt Cobain

De eerste gangen bestonden met name uit vis. Snoek, rivierkreeft, paling, zoetwaterkrab, goudvis, snoekbaars, oester, zeewier, krab, kreeft, ceviche, forel en zeeduivel, het kwam allemaal langs. Ondertussen werd geprobeerd Benno te koppelen aan een dame die alleen was en duidelijk vaker kwam eten. Helaas was er bij geen van de partijen interesse.

Probably one of the most private things in the world is an egg before it is broken – M.F.K. Fisher

Het was al aangekondigd door Arjan Dijkstra, een van de hoogtepunten was het kaviaareitje. Paul probeerde ondertussen zijn geluk op Tinder, maar zijn openingszin dat hij bij de Librije aan het eten was bleek toch niet zo succesvol als gehoopt.

Age and glasses of wine should never be counted – Anoniem

Per 2 gangen werd er een nieuw glas wijn geschonken, mocht het glas eerder leeg zijn werd deze bijgeschonken. Met name de eerste gangen werd hier gretig gebruik van gemaakt, maar hoe verder de middag vorderde, hoe langzamer het glas leeg raakte. Dat werd begeleid door eend gerijpt met hooi en ijs uit de ijscowagen met bijzondere smaken zoals sparrentoppen (alsof je een hap uit een kerstboom neemt, maar dan lekker).

Om half 6 was de lunch dan echt voorbij en begaven we ons in de Zwolse vrijdagmiddagborrel. Floris en Koen sloten aan, terwijl de Librijegangers het vrij snel voor gezien hielden.

Claudius
Zeg, Hamlet, waar is Polonius?
Hamlet
Aan de maaltijd.
Claudius
Aan de maaltijd? Waar?
Hamlet
Niet waar hij eet, maar waar hij wordt gegeten. Een Rijksdag van slinkse Wormen valt op hem aan. De worm is de keizer van het voedselrijk: wij mesten elk ander schepsel vet omwille van ons eigen vet en we mesten onszelf vet voor de maden. Een vette koning en een magere bedelaar zijn verwisselbare schotels – twee gangen aan dezelfde dis. Dat is alles.
Claudius
Helaas, helaas!
Hamlet
Iemand kan gaan vissen met een worm die zich te goed heeft gedaan aan een koning, hij kan een vis eten die zich met die worm heeft gevoed.
Claudius
Hoe bedoel je dat?
Hamlet
Alleen maar dat een koning een hofreis kan maken door de ingewanden van een bedelaar.

Dan de wedstrijd. De Librijegangers hadden gehoopt dat dit zoveel inspiratie op zou leveren dat een goed resultaat neergezet zou worden. Dat werd het ook, maar degenen die er niet bij waren (3/3) scoorden toch beter dan degene die er wel waren (3,5/5). Volgend jaar toch maar weer naar de Chinees.

Een rondje langs de borden:

Floris op 1 had een makkelijke middag, normale zetten doen terwijl de zwarte koning in het midden bleef en al snel kon stukwinst niet uitblijven.

De tegenstander van Koen op 2 offerde een toren, naar eigen zeggen omdat hij geen betere zag. Koen nam de toren, deed nog een paar goede zetten en stond toen een toren voor.

Frits op 3 hing een beetje achterover, wachtte tot zijn tegenstander de fouten maakte en sloeg toen hard toe.

Erik-Jan op 4 kwam goed uit de opening, en wist dit voordeel langzaam uit te bouwen naar pionwinst en uiteindelijk partijwinst.

Ikzelf op 5 kwam erg goed uit de opening, maar miste daarna een goede voortzetting. Mijn tegenstander wist met goed actief spel genoeg tegenspel te vinden om remise te maken.

Paul op 6 bereikte tot eigen afgrijzen een eindspel met ongelijke lopers, maar bleef vechten. Een boeiende strijd ontsprong zich, waarbij beide partijen dame haalden, maar Paul was als eerste en vond daarna de moeilijke winst.

Ernst-Jan op 7 speelde erg solide, iets beter staan, nooit in gevaar zijn, maar het bleek te weinig voor de winst, remise dus

Benno op 8 speelde een wat tumultueuze partij, kwam goed te staan, maar hij en zijn tegenstander kregen na de 40e zet geen increment meer. Dit werd vervolgens overgecompenseerd met ook het increment van de eerste periode, wat ook weer hersteld moest worden. Niet goed voor de concentratie en Benno besloot om het remiseaanbod van zijn tegenstander aan te nemen.

Een 6,5-1,5 overwinning dus en met name een onvergetelijk weekend.

NOSBO beker deel 1, Leek 2 uit

De NOSBO heeft dit seizoen besloten dat de hogergeplaaste teams uitwedstrijden spelen. Dat is een goed idee. Hierdoor zien wij nog eens wat van de regio en komen wij op plekken waar ze nog dorsvlegels aan de muur hebben hangen.

Buitengewoon hartelijke ontvangst, wij waren zelfs 14 minuten te vroeg terwijl wij dachten 1 minuut te laat te zijn. Het was een voorteken.

Jan Joris had vanaf 13.30 uur zijn thuiswerken omgezet in koken. Geimponeerd door door de lunchactiveiten van een week eerder had hij in gedachten om minimaal 3 gangen en 2 mondvermaakjes te presenteren. De katten, zijn werk, de ziekte van Tjaart, het agendabeheer van Paul; er waren vele redenenen waardoor wij uiteindelijk 1 gang hebben genoten. Maar wat voor gang. Een boeuf bourguignon met een heerlijke aardappelpuree, geserveerd met een buitengewoon goed passende rode wijn (sommelier Rietman) en toe een koffie servies (patisier Rietveld).

De rit naar Leek in de nieuwe Groenewold mobiel was voortreffelijk. Wij misten het ongeluk op een haartje (JJG miste het zelf zelfs volledig) en kwamen zoals eerder vermeld ruim op tijd aan in de speelzaal.

De opstelling had heel wat hoofdbrekens veroorzaakt; Paul wil altijd of op 1 of op 4. Frits boeit het niet. JJG had zich vorig jaar op bord 3 laten verrassen en moest vertrouwen krijgen. Tjaart was onvoorspelbaar. Renze wilde alleen maar spelen als we tegen Leek moesten. Pastoor moest als slechtste man van LOS maar aanschuiven waar plek was.
Dus Groen op 1, met alle steun van het team. Frits op 2. Pastoor op 3 als verrassing. Renze op 4, omdat het kon.

De speler die als eerste klaar was moest het verslag schrijven. En aangezien ik het verslag schrijf, weten jullie wie er als eerste klaar was. In de Spaanse variant van het 4-paardenspel voerde Pastoor de druk langzaam op. Een ruil rond zet 14 kon niet voorkomen dat de zwarte koningsstelling langzaam onde vuur genomen werd. Na een kwaliteitsoffer (reactie van Stokhorst:”wat een mooie zet”) was het pleit beslecht.
Hierna ging het rap. Frits (die al had aangegeven geen verslag te gaan schrijven) probeerde in een siciliaan (canal attack) zijn tegenstander te verleiden tot 5.d4. helaas volgede 5 0-0. Frits diep teleurgesteld won toen een dame en daarmee de partij.
Renze als supersub maakte het winnende punt. Dacht relatief kort, zijn zetten waren des te krachtiger. Moest helaas verstek laten gaan bij de 3e helft. Toont daarmee wel aan te beschikken over een ruggegraat, doorzettingsvermogen en toekomstvisie.
En toen sloeg de angst toe. Alle toeschouwers herrinerden zich de zeeslang van vorig jaar nog. JJG die langzaam gewurgt werd door een jongetje van amper 18 jaar. Het hele team al uren klaar, en Groen die zich het schompes werkte om een resultaat te behalen.
Hoe anders was het dit jaar. JJG putte vertrouwen uit het feit dat bord 1 voor hem was vrijgemaakt. Hij beroerde de witte stukken alsof het schone vrouwen waren. Hij legde hen zijn wil op. Hij leide ze langs paden en wegen waar zij nog nooit van gehoord hadden. En om klokslag 21.30 gaf Menno Keizer zich gewonnen.

We kregen (mochten wij er onverhoopt 1 te kort komen) nog een speellocatie aangeboden. En togen huiswaarts.

Eerst H’tje, toen het LOShok. En daarna niets dan nacht.