Happiness

Happiness: a good bank account, a good cook and a good digestion – Jean-Jacques Rousseau

Het is half elf ’s ochtends als 5 schakers zich verzamelen op het station van Groningen. Op zich geen gek beeld voor een wedstrijd, behalve dat het een vrijdag betreft. Een paar maanden eerder is de vreugde groot als blijkt dat er een uitwedstrijd in Zwolle is toegevoegd door een wisseling in de poule-indeling. Er worden direct allerlei plannen gemaakt. ‘Ik ken nog wel een hip tentje,’ zei Ernst-Jan, ‘vrij populair, maar heeft nog plek voor een lunch op de vrijdagmiddag’. En zo belandden 5 LOSsers in de Librije.

In wine there is wisdom, in beer there is strength, in water there is bacteria – David Auerbach

De ontvangst was hartelijk, de bediening veel losser dan verwacht. Jonnie zelf serveerde het eerste gerecht. 2 van ons kozen voor de klassieke wijnen, 3 van ons voor de funky wijnen. Dit waren overigens niet alleen maar wijnen, maar ook een blikje bier (in een wijnglas, dat dan weer wel).

It’s okay to eat fish because they don’t have any feelings – Kurt Cobain

De eerste gangen bestonden met name uit vis. Snoek, rivierkreeft, paling, zoetwaterkrab, goudvis, snoekbaars, oester, zeewier, krab, kreeft, ceviche, forel en zeeduivel, het kwam allemaal langs. Ondertussen werd geprobeerd Benno te koppelen aan een dame die alleen was en duidelijk vaker kwam eten. Helaas was er bij geen van de partijen interesse.

Probably one of the most private things in the world is an egg before it is broken – M.F.K. Fisher

Het was al aangekondigd door Arjan Dijkstra, een van de hoogtepunten was het kaviaareitje. Paul probeerde ondertussen zijn geluk op Tinder, maar zijn openingszin dat hij bij de Librije aan het eten was bleek toch niet zo succesvol als gehoopt.

Age and glasses of wine should never be counted – Anoniem

Per 2 gangen werd er een nieuw glas wijn geschonken, mocht het glas eerder leeg zijn werd deze bijgeschonken. Met name de eerste gangen werd hier gretig gebruik van gemaakt, maar hoe verder de middag vorderde, hoe langzamer het glas leeg raakte. Dat werd begeleid door eend gerijpt met hooi en ijs uit de ijscowagen met bijzondere smaken zoals sparrentoppen (alsof je een hap uit een kerstboom neemt, maar dan lekker).

Om half 6 was de lunch dan echt voorbij en begaven we ons in de Zwolse vrijdagmiddagborrel. Floris en Koen sloten aan, terwijl de Librijegangers het vrij snel voor gezien hielden.

Claudius
Zeg, Hamlet, waar is Polonius?
Hamlet
Aan de maaltijd.
Claudius
Aan de maaltijd? Waar?
Hamlet
Niet waar hij eet, maar waar hij wordt gegeten. Een Rijksdag van slinkse Wormen valt op hem aan. De worm is de keizer van het voedselrijk: wij mesten elk ander schepsel vet omwille van ons eigen vet en we mesten onszelf vet voor de maden. Een vette koning en een magere bedelaar zijn verwisselbare schotels – twee gangen aan dezelfde dis. Dat is alles.
Claudius
Helaas, helaas!
Hamlet
Iemand kan gaan vissen met een worm die zich te goed heeft gedaan aan een koning, hij kan een vis eten die zich met die worm heeft gevoed.
Claudius
Hoe bedoel je dat?
Hamlet
Alleen maar dat een koning een hofreis kan maken door de ingewanden van een bedelaar.

Dan de wedstrijd. De Librijegangers hadden gehoopt dat dit zoveel inspiratie op zou leveren dat een goed resultaat neergezet zou worden. Dat werd het ook, maar degenen die er niet bij waren (3/3) scoorden toch beter dan degene die er wel waren (3,5/5). Volgend jaar toch maar weer naar de Chinees.

Een rondje langs de borden:

Floris op 1 had een makkelijke middag, normale zetten doen terwijl de zwarte koning in het midden bleef en al snel kon stukwinst niet uitblijven.

De tegenstander van Koen op 2 offerde een toren, naar eigen zeggen omdat hij geen betere zag. Koen nam de toren, deed nog een paar goede zetten en stond toen een toren voor.

Frits op 3 hing een beetje achterover, wachtte tot zijn tegenstander de fouten maakte en sloeg toen hard toe.

Erik-Jan op 4 kwam goed uit de opening, en wist dit voordeel langzaam uit te bouwen naar pionwinst en uiteindelijk partijwinst.

Ikzelf op 5 kwam erg goed uit de opening, maar miste daarna een goede voortzetting. Mijn tegenstander wist met goed actief spel genoeg tegenspel te vinden om remise te maken.

Paul op 6 bereikte tot eigen afgrijzen een eindspel met ongelijke lopers, maar bleef vechten. Een boeiende strijd ontsprong zich, waarbij beide partijen dame haalden, maar Paul was als eerste en vond daarna de moeilijke winst.

Ernst-Jan op 7 speelde erg solide, iets beter staan, nooit in gevaar zijn, maar het bleek te weinig voor de winst, remise dus

Benno op 8 speelde een wat tumultueuze partij, kwam goed te staan, maar hij en zijn tegenstander kregen na de 40e zet geen increment meer. Dit werd vervolgens overgecompenseerd met ook het increment van de eerste periode, wat ook weer hersteld moest worden. Niet goed voor de concentratie en Benno besloot om het remiseaanbod van zijn tegenstander aan te nemen.

Een 6,5-1,5 overwinning dus en met name een onvergetelijk weekend.

NOSBO beker deel 1, Leek 2 uit

De NOSBO heeft dit seizoen besloten dat de hogergeplaaste teams uitwedstrijden spelen. Dat is een goed idee. Hierdoor zien wij nog eens wat van de regio en komen wij op plekken waar ze nog dorsvlegels aan de muur hebben hangen.

Buitengewoon hartelijke ontvangst, wij waren zelfs 14 minuten te vroeg terwijl wij dachten 1 minuut te laat te zijn. Het was een voorteken.

Jan Joris had vanaf 13.30 uur zijn thuiswerken omgezet in koken. Geimponeerd door door de lunchactiveiten van een week eerder had hij in gedachten om minimaal 3 gangen en 2 mondvermaakjes te presenteren. De katten, zijn werk, de ziekte van Tjaart, het agendabeheer van Paul; er waren vele redenenen waardoor wij uiteindelijk 1 gang hebben genoten. Maar wat voor gang. Een boeuf bourguignon met een heerlijke aardappelpuree, geserveerd met een buitengewoon goed passende rode wijn (sommelier Rietman) en toe een koffie servies (patisier Rietveld).

De rit naar Leek in de nieuwe Groenewold mobiel was voortreffelijk. Wij misten het ongeluk op een haartje (JJG miste het zelf zelfs volledig) en kwamen zoals eerder vermeld ruim op tijd aan in de speelzaal.

De opstelling had heel wat hoofdbrekens veroorzaakt; Paul wil altijd of op 1 of op 4. Frits boeit het niet. JJG had zich vorig jaar op bord 3 laten verrassen en moest vertrouwen krijgen. Tjaart was onvoorspelbaar. Renze wilde alleen maar spelen als we tegen Leek moesten. Pastoor moest als slechtste man van LOS maar aanschuiven waar plek was.
Dus Groen op 1, met alle steun van het team. Frits op 2. Pastoor op 3 als verrassing. Renze op 4, omdat het kon.

De speler die als eerste klaar was moest het verslag schrijven. En aangezien ik het verslag schrijf, weten jullie wie er als eerste klaar was. In de Spaanse variant van het 4-paardenspel voerde Pastoor de druk langzaam op. Een ruil rond zet 14 kon niet voorkomen dat de zwarte koningsstelling langzaam onde vuur genomen werd. Na een kwaliteitsoffer (reactie van Stokhorst:”wat een mooie zet”) was het pleit beslecht.
Hierna ging het rap. Frits (die al had aangegeven geen verslag te gaan schrijven) probeerde in een siciliaan (canal attack) zijn tegenstander te verleiden tot 5.d4. helaas volgede 5 0-0. Frits diep teleurgesteld won toen een dame en daarmee de partij.
Renze als supersub maakte het winnende punt. Dacht relatief kort, zijn zetten waren des te krachtiger. Moest helaas verstek laten gaan bij de 3e helft. Toont daarmee wel aan te beschikken over een ruggegraat, doorzettingsvermogen en toekomstvisie.
En toen sloeg de angst toe. Alle toeschouwers herrinerden zich de zeeslang van vorig jaar nog. JJG die langzaam gewurgt werd door een jongetje van amper 18 jaar. Het hele team al uren klaar, en Groen die zich het schompes werkte om een resultaat te behalen.
Hoe anders was het dit jaar. JJG putte vertrouwen uit het feit dat bord 1 voor hem was vrijgemaakt. Hij beroerde de witte stukken alsof het schone vrouwen waren. Hij legde hen zijn wil op. Hij leide ze langs paden en wegen waar zij nog nooit van gehoord hadden. En om klokslag 21.30 gaf Menno Keizer zich gewonnen.

We kregen (mochten wij er onverhoopt 1 te kort komen) nog een speellocatie aangeboden. En togen huiswaarts.

Eerst H’tje, toen het LOShok. En daarna niets dan nacht.

Style is everything

Vrij naar Charles Bukowski. Vrij naar, want de quote is niet helemaal compleet. Typisch mijn stijl. Losse flarden associaties aan elkaar verbinden en dan hopen dat de lezer een gedeelte begrijpt. 

Stijl dus. Zowel in het leven als in het schaken zeer belangrijk. Met wat goede wil is een vergelijking tussen beide vaak te trekken. Onze Grote Leider: de Vereniging is bijvoorbeeld een voorzichtige schaker. Zelf noemde hij het zelfs bangig. In het eindspel durft hij pas toe te slaan. De parallel naar zijn leven is snel gemaakt. Voorzichtig de universiteit doorlopen, af en toe een stapje terug durven doen. Het wachten is op het eindspel: de conclusie van de scriptie. Het schaken liet hij vandaag aan anderen over.

De Vereniging had Paul ten Vergert tot teamleider benoemd. Een behoorlijke verantwoordelijkheid, maar geen probleem voor Paul. Paul heeft een duidelijke, heldere stijl als teamleider. Enthousiasmerend van tevoren in de app, vooral over bier. Het werkte aanstekelijk. NB: Ik heb het hier over de premium app. In de freemium versie gaat het teveel over schaken naar mijn smaak. Paul kwam echter op de wedstrijddag met slecht nieuws. Hij zou niet te lang kunnen bier drinken, want zijn baan riep dinsdagochtend. Gelukkig bleek hij toch de weg naar het Zuiderdiep nog te weten en konden we op de overwinning proosten. De vergelijking naar de schaker Paul is snel gemaakt. Paul biedt ergens in de partij remise aan. Aannemen is remise, weigeren is verliezen. Helder tot dusver, me dunkt. Paul kwam echter tijdens de wedstrijd met slecht nieuws: ‘ik heb h4 gespeeld’ en ‘ik heb zin om te schaken vandaag’. Ik raakte in de war en Groenewold met mij. Groen was namelijk uitgegaan van het plan wat Paul als teamleider uit diende te voeren. Paul remise op 1. Groen doet een verliespoging op 2 en ziet wel. Rupert en Hendrik winnen. Nu ging Paul ineens energiek schaken. De waanzin duurde gelukkig niet lang. De Vereniging was namelijk in aantocht. Voordat die de mooie stelling van Paul onder ogen kreeg bood Paul snel remise aan. De stukken konden weer in de beginstand. 

Groen zag het en was gerustgesteld. Hij kon verder gaan met zijn verliespoging. Dit ging hem goed af, want hij miste veel zaken. Mijn eerste gedachte was dat hij zou gaan verliezen. Dit werd bevestigd door de onderbuikgevoelens van Benno. Wat dat betreft is Benno echt een gevoelsmens, overigens ook een ‘op gevoel schaker’ als je het iemand vraagt. Groen ging als een mes door de boter, maar wel met een stuk minder. Die was in de complicaties kwijt geraakt. Goed gerekend van Zuiderweg. Over de stijl van Groen ben ik nog niet helemaal uit. Is het een vorm van masochisme? Is het frivoliteit? Het blijft een mysterie. Misschien is dat wel bewust. Vlak na mijn eerste gedachte had Paul remise genomen en zag ik Groen al niet meer verliezen. Zoiets voel je aan soms. Stuk meer, maar het werkte allemaal net niet. Tijdnood voor Zuiderweg hielp hem ook niet mee. Groen had het halfje binnen handbereik, maar nam eerst nog een slokje bier. 

Op bord 3 vinden we mij terug. In mijn partij verbond ik losse flarden openingskennis met elkaar. Frans expert Casper Rupert had er achteraf niets op tegen, dat deed me goed. Dat ik drie kwartier over de eerste 8 zetten deed namen we maar voor lief. Mijn stijl is onderhevig aan verandering. Deze partij illustreerde dat. Vroeger was ik druistig op zoek gegaan naar een winnende combinatie en had ik lekken niet gezien. Nu speelde ik fullcourtpress en moest de restverdediging goed staan. Dat bleek het geval. De analyse met onder andere Tjaart, Koen, Casper en Maarten was mede daarom een pretje. 

Over Casper gesproken. Met Casper gesproken. Casper en ik hebben elkaar gisteren haarfijn de problemen van de Europese Unie uitgelegd en weinig oplossingen geboden. Zoals het hoort in de kroeg. We hadden allebei gelijk. We hadden namelijk allebei gewonnen. Casper speelde uit eigen keuze Frans. Je hebt schakers en je hebt Frans spelers. Charles Bukowski biedt de oplossing: To do a dull thing with style is preferable to doing a dangerous thing without it. En Casper speelt met stijl. Casper had optisch gezien wat fijne plusjes. Druistige Hendrik had al honderd keer Lh5 en Pf4 gespeeld. Voorzichtige Koen weerlegde dat soms. Casper kent de truc: dansen op de gulden middenweg. Tegenstander Mulder ging de fout in en gaf een pion. Remise verdween uit het zicht, de overwinning kwam dichterbij en daarmee ook de volle winst voor het team. 

De volgende ronde wacht Philidor thuis. We zullen ze ontvangen in stijl. Immers: Style is the answer to everything. 

P.S. Dit was het Freemium verslag. Wilt u premium verslagen? Neem dan contact op met onze manager Arjan Dijkstra of bel een telefoonnummer.