De Reprise

Diep in het verleden van dit seizoen, toen vooruitzichten nog goed, weides groen en vriendinnen onbevlekt waren, trokken vier LOSsers naar Hoogeveen voor een opvoering van een spektakelstuk. De Hoogeveners werden de KNSB-cup uitgeknikkerd met een 4-0 die niet de hele avond in de sterren stond, maar wel gestalte kreeg. https://www.los-groningen.nl/de-autovergadering/

Hoezeer leek deze avond op de vorige. Renze werkte en Chauffeurde langs Groningen en Drentse gehuchten. We aten in een locaal top-etablisement. Berghuis en Lambrechts kruiste de degens in een 6.h3 Najdorf. Renze had veeeeel meer tijd. Bord 4 (haha) voelde niet altijd even overtuigend.(haha) Bord 3 kende zijn opening.

De teamleider won als eerste. Al was het nu Ernst-Jan (haha) met een streepje (hahaha) en niet Arjan. Wat een (haha poepoe) partij.

De Najdorf kende dezelfde uitslag, maar minder diepe afgronden waar langs gemanoeuvreerd hoefde te worden. Ook werd er minder gerookt. De verbetering waren doorgevoerd in deze uitvoering.

Groen zonder vrees speelde naar voren. Hield de druk erop en de structuur in tact. De lonkende tegenkansen deerde hem niet. De klok deerde zijn tegenstander wel. In de tactische verwikkelingen was er een duidelijke winnaar.

Renze was weer niet als laatste klaar. De conversie was zowel sterk als wiebelig ogend voor de medespelers. Van moe naar fris, in 1 uitslag.

Uit onderzoek blijkt dat Rozeierkoeken goor zijn en LOS met 4-0 wint in Hoogeveen.

Holy moly, wat weinig ravioli

Tjaart is een laissez-faire teamleider. Kenmerkend voor laissez-faire is dat je dingen uit handen geeft. Dat vereist vertrouwen en geduld. Je moet de drang onderdrukken om de tegenstander te mailen met een verzoek tot speeldata. Zij komen wel naar jou toe. Zo geschiedde. Vervolgens moet je dan al de voorgestelde data op wintersport zijn met artsen of gezin en de verantwoordelijkheid bij iemand en Koen neerleggen.

Zo kwam het dat ik voorin mocht in een auto met achterin een zeekoe en een zeeolifant. Tenminste, dat waren mijn gokken in het dierengeluidenspel. Koen chaufferde. Dat gaat steeds beter. We gingen niet via de snelweg, maar via de pittoreske Friese straatweg en de oude trekvaartroute. Naast uitdagende bochtencombinaties is dit ook een trip down memory lane. Schaakwoude uit? Volg het adagium: niet via de snelweg gaan!

Eenmaal in Damwoude, aten drie verstandige jongens spareribs in een restaurant op loopafstand van speellocatie de IJsclub. Een andere jongen at ravioli en krijgt vanavond of morgen een of twee lekkere drankjes om hem daarmee te troosten.

De IJsclub is legendarisch. Betreden op eigen risico hangt er naast de deur. Binnen kun je Wim en Marjan boeken voor al je feesten en partijen. Uw feest is hun reclame voor morgen! Pin me niet op de namen vast overigens. Als je zoekt op voor al uw feesten en partijen Damwoude, dan kom je er wel.

Juffrouw Jannie bracht bij aanvang de koffie en thee, 1e gratis, lang niet gek. Sowieso een schappelijke ontvangst en vriendelijke tegenstanders. De uitslag werd 4-0, maar dat was gedurende de wedstrijd niet de prognose. Mathijs deed het a la Carlsen en blijkbaar kunnen hij en Carlsen hetzelfde. Groen ging door het oog van de naald. Een herhaling van zetten uit de weg gaan zonder overleg met de waarnemend teamleider, maar met overleg met Koen. Koens tegenstander was ziek en kon niet zijn beste spel laten zien. Mijn tegenstander manoeuvreerde zichzelf de nesten in. 4-0, licht geflatteerd, maar een goed begin van de vierdaagse. Die bekerpotten wil je bij zijn.