“And bad mistakes, I’ve made a few” en toen verloor ik van Robert de Boer, die weinig tot geen fouten maakte. Daarmee werd ik de eerste niet-reglementaire LOSer in de competitie. 2- 0 achter. Het was knudde met een rietje. Ik hoopte van harte dat we ons daardoor niet uit het veld lieten slaan.
Het begon allemaal maanden geleden. Reisgidsen vol met hotels aan zee. Met de KNSB-gids als onze reisgids gingen we het seizoen in. ‘Ronde 8 wordt belangrijk tegen de GUC wordt belangrijk voor het kampioenschap’ – Iemand van LOS . Het kon me niet schelen. Gewoon uit beleefdheid deed ik mee. Potjes winnen, dromen over de derde klasse; de orde van de dag in de gedachtespinsels van onze Vereniging. Ik begon daardoor zelf te geloven in een kampioenschap. Ik ging de leugen leven. Immers, Joseph Goebbels zei ooit: if you repeat a lie long enough, it becomes the truth, maar dan in het Duits.
De indoctrinatie was echter niet geheel compleet. Ik kon de gedachte dat we de underdog waren niet uit mijn hoofd zetten. Daarnaast bleek de quote helemaal niet van Goebbels te zijn, maar door de geallieerden aan Goebbels toegeschreven. Tot overmaat van ramp bleek ook nog dat gedachtegoed wat ik aan de vereniging toeschreef niet het gedachtegoed van de leden van LOS was. De Vereniging bleek ons voor te liegen. De Vereniging boycotte de wedstrijd zonder dat de LOSers het door hadden. Het begon al in de voorbereiding.
De voorbereiding is belangrijk voor LOS. Misschien wel de reden waarom we bestaan zelfs. De Spetters in Zoetermeer, waar het allemaal begon. Ditmaal was de voorbereiding niet zo goed als toen. Dat kwam vooral door halfbakken pogingen van de Vereniging om de voorbereiding aan te slingeren. Slechts Casper en Hendrik reageerden op de call. Niemand had verder zin achter de Vereniging aan te lopen. De Vereniging is een soort Lepidus. Zonder Marcus Antonius en Octavianus bar weinig waard. Maar goed, die zaten in Parijs. Waarschijnlijk onder aan een trap van een oud paleis. Elkaar een enkele seconde in de ogen kijkend. De seconde werd een jaar en toen kusten zij elkaar. ‘Altijd al geweten’ – Iemand van LOS.
Het bleek echter de strategie van de Vereniging. De Vereniging had de meeste leden van LOS waar hij ze wou hebben. Thuis op de bank met vrouw (en kind) en niet aan de drank. Hij had Casper en Hendrik waar hij ze hebben wou: dichtbij en aan de drank. Casper bleek een schim van zichzelf tijdens het schaken. Hendrik een iets dikkere schim dan Casper, maar nog steeds een schim. Zou het dan toch? Zou het de Vereniging lukken? 3-0 achter al.
De Vereniging mocht zelf niet verliezen, want dat zou te veel opvallen. Fons, die volgens Hans beter Benno had kunnen heten en Benno had dan beter Fons kunnen heten, maar dat terzijde, die werkte mee aan het plan van de Vereniging. De Vereniging gaat waarschijnlijk die partij nog analyseren om verder zand in uw ogen te strooien. Want iemand die wint zal wel niet de boel boycotten.
Evenals bij Lepidus was de invloed van de Vereniging (nog) niet zo groot. Hummel was bijvoorbeeld nog buiten bereik van de Vereniging. De Vereniging was blij dat zijn invloed bij Frits wel enigszins merkbaar was. In een bijzonder interessant eindspel wat ik niet ga analyseren, werd de remise-weg bewandeld. En Benno/Fons stond onder grote druk.
De geliefde verslaggever van LOS moest een stuk geven voor een pion op zet 10. De Vereniging blij. Hij had namelijk met Casper afgesproken dat Casper het verslag zou schrijven als Benno zou verliezen. Daarnaast zou het dan 4.5 voor de GUC worden, wat het feest voor de Vereniging compleet zou maken. Om de weddenschap uit te leggen. Benno verliest = Casper schrijft het verslag. Groenewold verliest = De Vereniging schrijft het verslag. Bij verlies van beide zou het een duo verslag worden. Arme Casper. Helemaal meegezogen in het kielzog van de Vereniging. Gelukkig vocht Jan Joris als St. Joris en wist hij te voorkomen dat de Vereniging het verslag ging schrijven. Benno vocht ook. Als een waanzinnige, een krankzinnige en bovenal als een dolle toren. 4 – 4 ! De underdog wist gelijk te spelen tegen de grootmacht.
Nog geen tien minuten later stond de Vereniging ons toe te spreken. Over dat het niet erg was dat we kansen … , blabla Sneek uit, team spirit,… Ik dwaalde af in gedachten. Ik wist dat ik moest ingrijpen. Zeker toen in het restaurant bleek dat de Vereniging zijn macht langzaam uitbreidde. Pas op, Sjaars O. Dus hierbij luid ik de klok en ik ga naar Ecuador en kom pas terug als Octavianus weer terug is uit Parijs.